Zoeë begos 't allemoal

(hiej wis ig dus nog van niks)

zondag 11 juli 2004 (dag min 125)
Poef, klinkt het op het zoermoos-sjpektakel (groot buhnemeesters zomerspektakel) in het “sjöttershoes Op de Berg”. De jaarlijkse barbeque-middag van bontje-oavendj presentator met de bühnemeisters wordt opgesierd met een luchtbuks- schietwedstrijdje.
Ik gebruik de ontspannen sfeer om Louis Slabbers (presentator en tevens prins) aan te spreken over het feit dat we met de familie Berghs de Boney-M act (van de play-back show) willen doen op de bonte avond. Louis is niet afwijzend maar ook niet enthousiast. Het gesprek neemt een draai richting de website van de Plekploasters. Ik heb nog geen gegevens om erop te plaatsen. Louis vraagt of hij dinsdagavond langs kan komen daarvoor. OK: afspraak 20:00 uur.
Ed Lemmen trekt een vreemd gezicht. Misschien voelt hij zich gepasseerd, hij had toch ook iets met de website van doen ?
- Ik hoor ergens ver weg een heel zwak fluitje.
Poef, klinkt de buks weer. Later op de middag spreek ik uitgebreid met Mario Duda. Mario doet de volgspot op de bontje oavendj. Ik pols hem om komend jaar te ruilen voor het geval dat we Boney-M gaan doen. Ik merk dat Louis dit met gespitste oren volgt vanaf andere kant bar. Met in het achterhoofd dat hij wellicht niet echt blij is met het Boney-M gebeuren laat ik het onderwerp varen, misschien moet ik het anders inkleden.
- Heel ver in mijn achterhoofd fluistert een zwak stemmetje iets onverstaanbaars.
Poef, het geluid van een luchtbuks leidt ons aller aandacht richting kogelvanger.
 

maandag 12 juli 2004 (dag min 124)
Niets bijzonders vandaag. Ik vraag me alleen af wat Louis ineens met de internetsite te maken heeft. Maar ja, hij zal wel alle contactgegevens hebben.
- Weer klinkt het stemmetje in mijn achterhoofd. Het spreekt nog te zacht en niet mijn taal.
Ik neem me voor om Louis alsnog enthousiast te maken voor de Boney-M act.

dinsdag 13 juli 2004 (dag min 123) (het Bukkum-ei wordt gelegd)
Drukke werkdag. Het stemmetje is er pas weer na het avondeten.
19:30 uur: Stan en Loes aan het instoppen. Daar gaat de bel, aha, dat zal Louis zijn. Maar nee, het is Willy Rooswinkel, wat moet die met internet, och ja hij heeft daar ooit de eerste aanzet toe gegeven.
- Het stemmetje in mijn achterhoofd wordt luider en brabbelt iets wat lijkt op “muts”.
De kids zijn onder de wol, en ik ga naar beneden. Willy heeft Louis al binnengelaten. We begroeten elkaar en ik pak de internet-spullen erbij.
- Het stemmetje, inmiddels stem, roept: “die komen vanalles vertellen maar niet over de website”.
Ik leg de spullen op tafel en voor het eerst valt het woord ‘plekploasters’. “Ho !!”, zegt Willy Rooswinkel en trekt een plechtig uitgestreken gezicht zoals alleen Willy Rooswinkel een plechtig uitgestreken gezicht kan trekken, “neet plekploasters, mer ‘Dé Plekploasters’ ..... ”.
- De stem in mijn achterhoofd gebruikt inmiddels een megafoon en schreeuwt daar zo onverstaanbaar hard in dat het niet misstaan had bij een amateurwielerronde. Uit de vervormde klanken meen ik het woord “prins” op te vangen.
Willy gaat verder met zijn typische half hese stem:

“ ’t haet de plekploasters behaagdj dich te vroage of se het komendj jaar höre prins wils zeen.... “

POEF !!! , weg stemmetje, weg megafoon, weg website, weg Louis en Willy, weg omgeving. Na enkele seconden van totale verbijstering kom ik langzaam bij mijn positieven. Als dit tafereeltje niet thuis had plaatsgevonden was ik meteen de verborgen camera gaan zoeken. Omdat dat niet aan de orde is ben ik veroordeeld tot acute speelbal van gevoelens van eer, twijfel, trots, onzekerheid, dankbaarheid en ik krijg het warm en een droge keel ook.

De volgende alinea bevat flarden van zinnen die ik mij herinner van het gesprek dat volgt. Ze zijn wellicht niet of anders uitgesproken en er zullen woorden ontbreken die wel gezegd zijn, de strekking is echter volkomen conform de waarheid.

“......is mich ‘n te groeëte ieër.....”; “.....det vinje de plekploasters kinnelijk neet.....”
“.... ich veul mich doa unne te eenvoudige mins vör....”; “....eenvoudige boaksumse mins, midden in de gemeinsjap is precies wat we zeuke.....” ; ”.....eigenlijk völ te besjeide .....”; “....det siertj dich en is ‘n pré.....”; “.....draagvlak en achterban.....”; “......dink se noe echt det we dich kome vroage as we neet.....”; “......besjlissing neem ich neet allein.......”; “......uiteraard beslisjt de prinses mèt......”

Daar is Wilma.
- Het stemmetje in mijn hoofd is weer terug en zegt iets in het noord-swahili, een taal die ik niet beheers. Om de een of andere reden ervaar ik dat toch als geruststellend.
“....Waauw....”, is de enige reactie van Wilma die ik mij herinner. Enigszins terug op aarde bespreken we praktische problemen. 2 Kleine kinderen, onregelmatig werk, piketdiensten en noem maar op. De rust en overtuiging die het plekploaster-duo uitstraalt heeft een weldadig effect ...
- ... voornamelijk op het stemmetje in mijn achterhoofd,
het spreekt nu luid en duidelijk in accentloos boaksums: “doon !!”.
De bedenktijd die we vragen wordt geaccepteerd, de vriendelijke glimlach die erbij getrokken wordt verraadt dat ons antwoord al verraden is voordat de deur achter hen dichtvalt: Poef !

Een dubbele lachbui volgt, kennelijk hebben de zenuwen dit even nodig. We praten al niet meer over “of” maar over “hoe”, over de oplossing van praktische problemen, wat te doen met Boney-M en de adjudantenkeuze. De procedure wil dat ik 2 mensen voordraag welke door Willy en Louis benaderd zullen worden. Ze moeten blind antwoorden en alleen bij “ja” horen ze mijn naam. Da’s lache.
De keuze komt recht uit het hart en is daardoor snel gemaakt.
- het stemmetje in mijn achterhoofd speelt daarin een niet onbelangrijke rol,
het spreekt nu engels met een schots accent !!
Anderhalf uur en een fles wijn later bel ik Willy op zijn mobiel:
“We doen het en als adjudanten wens ik me A1 en A2.” Omdat dit een dagboek is schrijf ik de namen nog niet op. Even wachten of ze het doen. Met een enorm vreemd plezierig gevoel plof ik op de bank: Poef !!!

 

woensdag 14 juli 2004 (dag min 122)
De hele dag heb ik rondgelopen met hetzelfde onwerkelijke gevoel. Ik vind het nog steeds onvoorstelbaar dat ik gevraagd ben. Thuisgekomen volgt een verrassing. Wilma heeft in de spar A2 getroffen. Die wil vanavond langskomen, of ik hem even wil bellen. Oei, weet die al ergens van ? Ik besluit net te doen of mijn neus bloedt, ik bel hem op en maak een afspraak voor ’s avonds.
Ik wil Willy toch wel even inseinen hierover. Enerzijds om aan te geven dat deze ontmoeting op puur toeval berust, anderzijds om te weten of A2 al gevraagd is.
Er is overigens afgesproken dat we alleen per mobiel communiceren.
- het stemmetje wordt baldadig en mijmert: “ Waar is de tijd gebleven dat de prinsencommissie door tuinen, sloten en modder naar de achterdeur van de potentiële prins moest sluipen. Gemak dient de mens, maar ik had die twee toch wel eens door het kikkerdril willen zien gaan! ”
Afijn, Willy verzekert mij telefonisch dat A2 nog van niets weet. Ze proberen a.s. zaterdag een afspraak te maken voor zondag. Dan horen we meer !!
A2 komt langs, we doen vriendschappelijk zaken, en hij vertrekt weer onder het toeziend oog van mijn bloedende neus. Ik weet dat hij niet weet wat hem te wachten staat: (p)oef !!



donderdag 15 juli 2004 (dag min 121)
Het vrolijke gevoel blijft overheersen. Er gebeurt niets bijzonders, alleen een gat in mijn geheugen wordt opgevuld. Op de avond van de GROTE POEF kwam er plotseling bezoek. Terwijl we met Willy en Louis zaten te brainstormen kwam onverwacht buurvrouw oma Bets (ons mam) aan lopen. Die ken ik goed genoeg om te weten dat:
- ze binnen de kortste keren iets in de smiezen heeft;
- ze niet zal laten merken dat ze iets in de smiezen heeft en zal zwijgen;
maar toch, het was beter als ze van niets wist.
We lieten haar dus gewoon binnen, zetten koffie en ik rondde de “internetbespreking” met Louis en Willy af. Nadat die de deur uit waren roddelde ik in mam’s bijzijn even lekker over de plekploasters, “... die de website zeker voor niks willen hebben, daar zoeken ze maar iemand anders voor ....“
Ik vraag bij deze nederig vergiffenis aan mijn toekomstige plekploaster-onderdanen, die ik om bestwil zo wreed verloochend heb. Hoewel ik naar een apostel genoemd ben zou het mij niet lukken om net als Petrus die verloochening 2 keer te herhalen vóór het kraaien van de haan.
- het stemmetje in mijn achterhoofd herinnert mij er namelijk aan dat onze 5 kippen vrijgezel zijn.

 

vrijdag 16 juli 2004 (dag min 120)
Op het werk zie ik een prinsenmuts met veren liggen. Mijn collega Joost is de afgelopen vasteloavendj uitgeroepen tot prins van het gemeentelijke aparaat in Roermond. Het was maar één middagje flauwekul maar toch leuk. Die muts ligt daar al een bijna half jaar en ze valt me nu pas op.
- een klein stemmetje in mijn achterhoofd waakt ervoor dat ik ook maar de geringste opmerking of schijnbeweging richting die prinsenmuts maak.
Er speelt nog steeds door mijn gedachten dat er toch veel geschiktere prinsenkandidaten in Baexem moeten rondlopen, maar goed, ik ben gevraagd en we gaan ervoor. Op de terugweg met mijn scooter betrap ik een stemmetje in mijn achterhoofd dat stiekem lijfspreuken aan het opzeggen is. Thuis fantaseren we al over de prinsuitroeping, en vooral de gezichten van onze familie en aanhang.
Alleen voor de Boney-M act moeten we nog wat zoeken. Die willen we op video zetten met publiek. De bontje oavendj vervalt nu als mogelijkheid. Komt tijd komt raad.
Om praktische reden kunnen we vanavond niet naar de sjoapssjtalfuif. Jammer, maar misschien moet het wel zo zijn.



zaterdag 17 juli 2004 (dag min 119)
Wilma vertelt dat het “grote zwijgen” best meevalt. Vandaag zullen de adjudanten worden gebeld. Met A1 en zijn aanhang zijn we erg goed bekend. Morgen vragen we ze zowiezo om te barbeque-en. Misschien kunnen we ons geheim dan al delen.
We verkneukelen ons bij de gedachte dat zij vannacht niet weten wat Willy en Louis morgen komen doen.
- zouden zich stemmetjes in achterhoofden gaan roeren ?
De vraag zal dus wel ongeveer luiden:

“ ’t haet de prins van de plekploasters, woeë we de naam nog neet van zegke, behaagdj om dich ........ (etc) ”

half hees met het gezicht van Willy Roowinkel erbij, uitgestreken plechtig zoals alleen Willy Rooswinkel uitgestreken plechtig kan kijken ...
Als die “bloody basterds” hun nieuwsgierigheid nu maar niet kunnen bedwingen en gewoon ja zeggen. Hoe zal daar morgen de deur dichtvallen: Poef ?
 

zondag 18 juli 2004 (dag min 118) de buitenspelers worden benaderd)
De telefoon ligt eruit, inclusief adsl. Zal wel door het onweer komen van gisteren.
Toch maar even gemeld bij kpn, lang leve de mobieltjes. Afijn, dat wordt dus een internetvrije zondag, wellicht kunnen we de barbeque ook gebruiken voor rooksignalen. De grote poef voor de adjudanten nadert.
- het stemmetje in mijn achterhoofd is doorlopend aan het aftellen, en komt maar niet bij ‘zero’.
Ik moet trouwens nog zo’n attribuut verzinnen wat prinsen plegen uit te delen. Deze zondagochtend lijkt me daar uitermate geschikt voor.

12.05: het volgende mailtje ontvangen van A2:
Peet,
ik heb met Willy zojuist gesproken over de website en toegezegd dat ik je daarmee graag van dienst wil zijn. Uiteraard alles in goed overleg!!
gr.
Jaan
Klasse, hij doet het dus.

12.10: Willy belt. Hij geeft door dat Herman Scheenen (A1) en Jan Huybers (A2) beiden enthousiast hebben toegestemd. Wauw, dat wordt lachen!! Van Jan wist ik het dus al. Medio september komen we bij elkaar. Willy regelt dat. Louis belt ook nog even. Ik moet hem zsm de maat van mijn hoofd doorgeven. De muts moet worden gemaakt. (58,5)

De barbeque met Hannie en Herman is erg leuk. Gniffelend wisselen we de ervaring van de laatste dagen uit. Sommige woorden (prins, prinses, carnaval etc) worden zorgvuldig vermeden i.v.m. de grote oren van de kleine potjes.

Langzaam rijpt het plan om de adjudanten niet alleen tijdens het prinsenbal in schotse kleding te laten rondlopen, maar het gehele seizoen. Ik zou dat een schitterende afwisseling vinden, maar goed, iedereen zal daar dan wel achter moeten staan.
 

woensdag 21 juli 2004 (dag min 115)
Op het werk gebabbelt met collega Henk Dinghs, momenteel prins carnaval te Castenray. Hij moest eens weten.

zondag 25 juli 2004 (dag min 111)
Barbeque bij Hannie en Herman.
Nog wat gefantaseerd over het aanstaande seizoen.
Flink gelachen. Ivm de aanwezige kleine potje met grote oren de woorden prins, carnaval en alles wat daarmee te maken heeft in de ban gedaan.
We spreken nu over Kalkoen, het kalkoenenfeest en de website.
 

26 t/m 30 juli (dag min 100 t/m min 106)
Collega José Lianes (spreek uit Gossé) die in Venray in de raad van 1elf zit ging met vakantie (Venraykermis). Om de een of andere reden kwam het gesprek op de raad en de prinsenmutsen. Hilariteit alom. Het voorwenden van een bloedende neus gaat me steeds beter af.
 

week 33 (dag min 96 t/m min 85)
Met Hannie, Herman en de kids naar vakantiepark het Loo geweest.
Tijdens de vakantie is er niet zoveel zinnigs gebeurd mbt het prinsendom.
Wel hebben we de meest onnozele en verschrikkelijk afgezaagde spreuken lopen te bedenken. Een kleine greep.

- “Drie daag plezeer met ’n lekker glaeske beer.”
Deze spreuk wordt begeleidt met een naar binnen draaiend vuistgebaar. Heel erg.

- In mijn wilde tijd speelde ik in ’n band. Een van de bandleden citeerde eens zijn moeder die, nadat er in het dorp iets ernstigs was voorgevallen, de legendarische woorden sprak:
“Oos Door zag ’t mos woar zeen ... “

- Een verre aan- en ongetrouwde tante veinsde op een feestje haar vlijtige levenshouding door de aanwezigen indringend te instrueren met:
“Vrouwluus henj en paers-tenj .... mooge neet sjtil stjoan ...”
om er, nog voordat ieder van de verbazing was bekomen, al bezwerend en rondknikkend aan toe te voegen: “De’s woar !! ”
Dit alles voorzien van een klassieke rollende ‘ R ’ geeft een garantie op kromme tenen en vooral “de’s woar” werd een stopwoordje tijdens de vakantie.
Toen Pieter van den Hoogenband tijdens de olympische finale 4 x 100 meter estafette onverwacht richting het zilver zwom, riep de t.v. commentator “hij zal toch geen zilver pakken, het zal toch niet waar zijn ... “ U kunt zelf wel invullen welke kreet er in koor door de vakantiebungalow klonk.

 

zaterdag 21 augustus 2004 (dag min 84)
Barbeque met Hannie en Herm ter afsluiting van de vakantie.
Afgesproken dat we proberen deze week met Jaan en Marjolein bij elkaar te komen.
Jan gebeld, voicemail ingesproken als “de kalkoen van 2005”. De boodschap kwam aan. Dinsdag komen we bij elkaar.
Hannie en Wilma beginnen langzaam ballorige ideeën te krijgen over hun rol tijdens de vasteloavendj.

 

dinsdag 24 augustus 2004 (dag min 81)
De “clan” zit voor het eerst bij elkaar. Jan heeft het prinsengebeuren al eens van dichtbij meegemaakt (als adjudant) en verduidelijkt al een aantal zaken.
De wijze van uitroepen mogen we helemaal zelf regiseren. Mooi.
Dat wordt dus iets met 2 scottish pipers en doedelzakmuziek.
Jan is erg enthousiast om de scottish outfit ook tijdens het seizoen te dragen. Herman, wiens enthousiasme daarover iets was gezakt, loopt ook weer warm. Er zal alleen een nieuw tenu moeten komen. De dames zijn naar Hannie thuis gegaan en komen giebelend terug.



zondag 29 augustus 2004 (dag min 76)
Jeugdtoernooi RKVB. Herman vraagt me terloops of het mogelijk is om op korte termijn doedelzak te leren spelen. Ik heb daar geen ervaring mee, maar de vraag staat genoteerd.



week 36 (dag min 75 t/m min 69)
Het plannetje rijpt.
Vrijdag komen we bij elkaar en ik wil daar een aantal details brengen. (zie 10 september), vandaar dat ik deze week vanalles bij elkaar verzin.
- Een klein stemmetje in mijn achterhoofd heeft daarbij een niet onbelangrijk aandeel.
Als het gaat lukken dat McJanus en McMaan het hele seizoen als “scottish piper” rondlopen gaan we kilts verkopen. De opbrengst gaat naar een goed doel.
- Het stemmetje is weer helemaal terug en fluistert: “boel werk, doe het zelf”
Yes, dat wordt het, doe-hetzelf bouwpakket voor een kilt:
- Stuk stof, schotse ruit uiteraard.
- naald en garen of veiligheidsspelden.
- Wat geinige attributen erbij en een bouwhandleiding.

De naam:
DZSDHZ-pakket (DoedelZakSpeler-DoeHetZelf)

Waar de opbrengst naartoe gaat ?
- het stemmetje is er kort over: Clini-clowns !!
Dat is dus geregeld.




vrijdag 10 september 2004 (dag min 64)
Avondje (halve nacht) met de hele bubs bij Jan en Marjolein.
Een warme nazomeravond. Tot een uur of 2 buiten gezeten en vanalles doorgekletst.
De scottish pipers gaan het worden. Dat moet lukken.

Ik stel mijn inmiddels gerijpte plan voor de uitroeping voor.
Wat flauwe kul, dan een kasteelpoort met twee torens.
Op een gegeven moment moet keihard de doedelzakversie van
“Scotland the brave” de zaal in worden geblazen.

En van de twee “pipers” komt gemaskerd door de poort.
Net als hij naar voren wil stappen komt de 2e (waarschijnlijk McMaan, want die is nooit op tijd) er bruusk voorlangs stappen.

De twee trekken zich terug en verschijnen al “pipend” op de torens.
Scotland the brave stopt, maar de basis-toon van de doedelzakken gaat door.

Dat wordt opgepikt door the “Rivers of Babylon” en dan uiteraard komt deze jongen al swingend het toneel op. De outfit is uiteraard zoals op de playbackshow.
Schminken wordt wat lastiger, maar met een zwarte maillot, zwart t-shirt met lange mouwen en zwarte handschoenen kom je een heel eind.

Het idee van het DZS-DHZ-pakket wordt enthousiast ontvangen.

Jan komt met het volgende plan:
Waarom zou jij (ik-zei-de-gek) ook niet in alternatieve prinsenkleding gaan.
Oeps, zou dat lukken ?
Wat mij betreft graag, maar dat moeten we gelikt gaan brengen.

De meiden zitten op internet naar carnavalspakjes te zoeken.
Ook hebben ze een lied verzonnen.
- het stemmetje deelt mij terloops mede dat “allein van hoes” concurrentie krijgt.
De hilariteit stijgt en uiteindelijk wordt er zelfs vanalles bestelt.
Afhankelijk van de ruimte die de plekploasters ons geven wordt het voor McJanus en McMaan kopen voor het hele seizoen of huren voor een avond. We hopen dat eerste.
Rond 3 uur keren we (met de kids) huiswaarts.


zaterdag 11 september 2004 (dag min 63)
Half 9 op, Wilma moet werken. Auw.
Tot overmaat van ramp is de wasmachine buiten bedrijf, er zit een stuk ijzer in.
2 uur gemord om het ding eruit te krijgen. Als dat eindelijk gelukt is valt bij het dichtschroeven een schroef-bitje IN DE MOTOR.

Weer twee uur later en nat van het zweet heb ik het eruit.
- het stemmetje verzint allemaal spreuken die beginnen met fu ....
- foei
Wanneer zou Willy bellen ?
 

maandag 13 september 2004 (dag min 61)
Willy Rooswinkel belt. Ik bel terug en we maken een afspraak voor 4 oktober ’s avonds. De rest van het spul ingeseind. We spreken nog steeds code-taal. Willy is in onze code-taal inmiddels bevorderd tot bevroren kalkoen (oftewel cold turkey).



dinsdag 14 september 2004 (dag min 60)
Jan en Marjolein halen de dvd’s van hun bruiloft op die wij hebben mogen bekijken.
Volgens Jan is er morgen bestuursvergadering van de plekploasters
We gaan proberen om zo snel mogelijk het fiat te krijgen voor de alternatieve kleding. Als dat pas op 4 oktober gebeurd wordt het te kort dag.
Ik bel Willy en doe hem het voorstel van scottish pipers en alternatieve prinsenkleding. Hij is erg enthousiast. De adjudanten is volgens hem voor 99 % zeker geen probleem. De alternatieve prinsenkledij ziet hij zelf ook wel zitten en hij gaat het inbrengen. Op mijn vraag legt hij uit dat op de hoogte zijn:
De voorzitter en de prinsencommissie:
- Willy
- Louis Slabbers en ....
- Huub Verkoelen (zwager en oud prins)
Deze laatste schijnt bij het bekend worden een zeer vrolijk enthousiasme aan de dag te hebben gelegd. Aan “the basterd” is overigens niks te merken.

Ik sein de anderen in via de mail, wederom in code-taal.

We realiseren ons tussen neus en lippen door dat de prinsuitroeping op zaterdag 13 november is. Zondag erna is de intocht van Sinterklaas. Dat wordt klunen !!



woensdag 15 september 2004 (dag min 59)
Hannie mailt mij hun volledige tekst van “Peter”.
Poef
Allein van Hoes krijgt inderdaad concurrentie.



donderdag 16 september 2004 (dag min 58)
Ik werk de activiteitenkalender bij op www.baexem.info
Mij valt op dat de intocht van sinterklaas gelukkig op 21 december is en niet op de 14e.
(P)oef. Toch maar even natrekken.

Het wordt tijd om het DZS-DHZ-pakket te gaan ontwerpen.
- het stemmetje roept: alternatieve adjudanten, alternatieve prins, alternatieve kilts !
Het wordt dus een stuk tartan-stof, een crest, 2 flashes (voor aan de kousen),
4 sluitspelden en naald-en-garen. De crest wordt uiteraard het wapen van de plekploasters.
De bouwhandleiding geeft 3 voorbeelden:
- klassieke kilt
- halskilt
- stringkilt

Zie verder het pakket. Nu nog uitzoeken wat zoiets bij elkaar kost.
Misschien is er wel een wedstrijdje aan te koppelen wie er uiteindelijk de meest originele kilt bouwt.



zondag 20 september 2004, kermis (dag min 54)
Wegens lichte ziekte gisteravond niet naar de “foute disco show” kunnen gaan.
Achteraf gezien doodzonde, want Hannie is de “dancing-queen” geworden.
Oei-oei dat is lachen geweest.

 

maandag 21 september 2004 kermis (dag min 53)
Naar het matinee. Daar treffen we uiteraard Lein, Jan, Hannie en Herm.
Van te voren even gebeld met Louis, omdat ik Willy niet te pakken kreeg.
Louis had op de bestuursvergadering alleen gehoord dat de alternatieve kleding van de adjudanten wel goed zat, als het maar netjes bleef: “geen cowboylaarzen” was er gezegd. Over de outfit van de prins wist hij niets te vertellen.
- het stemmetje in mijn achterhoofd brabbelt weer iets over cape, muts en veren.
In codetaal op het matinee gebabbeld over van alles en nog wat.

 

woensdag 22 september 2004 (dag min 52)
20.30 uur ’s avonds Bijeenkomst Bij Hannie en Herm. Kids het bed in.
Allereerst Willy gebeld. Hij bevestigt de woorden van Louis Slabbers en het stemmetje in mijn achterhoofd. De prins gaat klassiek en de adjudanten hebben de vrije hand. Mooi, nu kunnen we concreet gaan plannen en inkopen.
Overigens is Ed Lemmen als nieuwe vorst (cold turkey) gevraagd. Klasse. Morgen wordt dat formeel bevestigd in de ledenvergadering. Willy blijft nog een jaar als klankbord aanwezig. We dopen hem en passant om tot “old cold turkey”. Ed zal er op 4 oktober ook bij zijn. Willy geeft aan dat we gewoon bij hem achterom moeten komen, poortje is open. Enthousiast verbaast hij zich erover hoeveel we al bekokstoofd hebben.

De website www.greatscotland.be heeft de mooiste kleding, maar de prijzen zitten allemaal in de categorie oei-oei. We bedenken alternatieven. Zelf de kilts bouwen en daar een mooie colbert overheen met een authentieke muts.
Het dzsdhz-pakket valt goed.
Zaterdag wordt er geshopt (goedkope huis in Weert, etc)
Herm komt met de overweging om ons mam toch maar enigszins in te lichten.
De kans dat ze in haar onwetendheid dingen vertelt die anderen op gedachten brengen is reëel aanwezig. (bijvoorbeeld dat wij met z’n zessen elkaar vaak treffen)
Als ze op de hoogte is zal ze gegarandeerd niets loslaten.

Verder rijpen de plannen voor de bühne-act. We besluiten een front van een burcht te (laten) bouwen. Deze zal ook gebruikt worden om ons huis te versieren. Wat zal onze Stan een ogen opzetten !! Hij zit momenteel helemaal in de kastelen en piraten. Loes trouwens ook. Ik zal de zaak eens opmeten.

 

donderdag 23 september 2004 (dag min 51)
Ed Lemmen getroffen in de spar. Hij geeft geen krimp.
Geen idee of hij al op de hoogte is.

 

vrijdag 24 september 2004 (dag min 50)
Voor ons mam een tipje van de sluier opgelicht. Haar het trio bekend gemaakt met de uitleg erbij. Nog niet verteld wie de echte “kalkoen” wordt.
Ze was oprecht verrast en vroeg niet door.
- het stemmetje giebelt: “onnozele, die heeft je toch wel door ....”
Ergens heb ik vernomen dat de benoeming van vorst Ed Lemmen inmiddels formeel is.

 

zaterdag 25 september 2004 (dag min 49)
Drukke dag. Stan ’s morgens voetballen en ’s middags afzwemmen voor puppydiploma 1.
Tussendoor zijn de dames naar Weert geweest en zijn net als Stan glansrijk geslaagd.
Mooie stijlvolle stof voor de adjudanten en kitsch-tartan voor in het dzs-dhz-pakket.
’s avonds verjaardag zus Marij. Zelf moet ik om 8 uur ook nog naar een reünie van 5 Havo 1978. Een schitterende avond trouwens.
 

zondag 26 september 2004 (dag min 48)
Wilma verteld dat ze gisteren bij Marij allemaal hun tong hebben afgebeten. De kinderen Marlou en Rens bleven erg lang op, en van Marij weten we nog steeds niet of ze iets weet. Dit wordt een soap waarin niemand nog van niemand weet wie er wel of niet iets weet of juist weer wel.
Snap je ?

 

dinsdag 28 september 2004 (dag min 46)
Op het werk met mijn teamleider gesproken over de voortgang van diverse projecten dit jaar. Ik heb hem evenver op de hoogte gebracht als ons mam. Ik zit in het prinsen-trio en krijg het erg druk komend seizoen. Hij, als actief lid van de raad van elf in Venray, vindt het prachtig. Uit die hoek kan ik dus op medewerking rekenen.



vrijdag 1 oktober 2004 (dag min 43)
Nico (broer en leider bühnemeesters) gesproken. Hij had al tegen Hannie verteld dat hij een bühnemeester kwijt was in Ed Lemmen.
Hem daar vanmiddag ook nog over gekieteld. Hij zag ervan af om een nieuwe bühnemeester te zoeken. Het viel wel op te lossen met wat hulp van de raad. Hij moest eens weten de stakker. Hij komt nog heel hard aan het zoeken of heel hard aan het sjouwen.
- het stemmetje in mijn achterhoofd fluistert: Vacaturekrant !
Ping !! Weer iets voor op het prinsenbal: Een bühnemeestersvacature voor Nico.



zaterdag 2 oktober 2004 (dag min 42)
De rest gemaild over de perikelen met Nico.
McJanus mailt bezorgd of Nico ervan afweet. Tuurlik niet.

Nieuwe kat in huis. Toepasselijke naam gegeven: Oos Door !!


zondag 3 oktober 2004 (dag min 41)
Hannie belt. Ze weet te vertellen dat Marij (van Huub) al op de hoogte is van begin af aan. Ze is er morgenavond ook bij. Ook Jan en Marjolein wisten dat Marij en Huub op de hoogte waren en hebben ons lekker niets verteld.

Huis opgemeten (i.v.m. de evt. te plaatsen burcht)
Afstand zijgevel – deur = 1,30 m
Afstand deur – raam = 1,50 m
Breedte deur = 1,35 m
Hoogte deur = 2,30 m
afstand deur slaapkamerraam = 1,30 m

Van McJanus nieuw plekploasterslogo gekregen via mail.

Vanmiddag gaan we naar Marij en Huub ivm de verjaardag van Vera.
Ben benieuwd.

Marij popelde om erover te beginnen, maar de kids zaten erbij. Bij ons vertrek sloop ze achter ons aan naar buiten, helaas met haar kroost (3 stuks) in haar kielzog. Een vriendelijk kneepje was het enige was ze kon veroorloven, maar de boodschap kwam wel aan.



maandag 4 oktober 2004 (dag min 40)
21 uur bij Willy. De ontvangst is allerhartelijkst. Ed (Lemmen) de nieuwe “cold turkey” is er al, hij heeft geen idee wie er prins wordt, totdat Louis en Marjo binnenkomen. Bij de felicitaties heeft hij het door.

Willy neemt het draaiboek door, oei, er moet nog erg veel gebeuren in korte tijd. Muts passen, foto’s maken, bedankwoorden schrijven, CV maken etc etc etc. Gelukkig hebben we ook al veel voorbereid. De burcht gaat gelukkig gebouwd worden door de wagenbouwers. Ik gooi de naam er ook maar meteen in: Bökkem-Palace. Over de schijfwijze zijn we het nog niet helemaal eens (bukkum of zo).
Ik schrik van de prijzen van de presentjes. Morgen toch maar eens internet afstruinen.
Marjo (Slabbers) werkt in het ziekenhuis en zal eens kijken wat spuitjes kosten (plekploastervirus-injectie).
Veel gelachen die avond en goed zaken gedaan. De clan komt op korte termijn bij elkaar donderdag 7 oktober en dan met Ed erbij.

slecht geslapen:
- een stemmetje in mijn achterhoofd is de hele nacht vanalles aan het regelen.

 

woensdag 6 oktober 2004 (dag min 38)
's Morgens heb ik vrij ivm een droevige gebeurtenis (begrafenis).
Ik wilde eigenlijk ’s middags gaan werken maar ik heb toch maar vrij gepakt. Met een dubbel gevoel toch maar weer aan de slag.
Internet afgestruind voor presentjes. Diverse offertes aangevraagd. Toch teruggevallen op computergerelateerd presentjes. Wat erg geschikt lijkt is een bedrukte CD-shell (doosje). Ik krijg daar twee offertes van binnen. Een derde leverancier mailt dat hij ze niet meer in de collectie heeft omdat de inkt niet goed hecht. Oei, uitkijken met bestellen.    
- een stemmetje in mijn achterhoofd roept, zingt en rijmt over “bukkem” .....
Ik werk mijn dagboek bij en knutsel nog wat aan de proclamatie.


donderdag 7 oktober 2004 (dag min 37)
Zelf aan het testen met CD-shells. Ping ideetje, ik kan er een cd-label inplakken. Ontwerpje gemaakt, klaar is Kees. Het is geprint met een deskjet en dat is niet helaas waterproof. ’s Avonds komt de clan weer bij elkaar, nu met cold turkey Ed (Lemmen) erbij. De CD-shell wordt gekeurd en goed bevonden, de opdruk ziet er achter het plastic ietwat dof uit. Openlaten is mooier, bovendien heb ik dan maar de helft nodig, alleen .... het is papier. Een consumententest wordt ingelast. Haarlak erop, drogen en dan bier erover. Het resultaat is bedroevend. Dus nog even puzzelen, maar het basis-idee is goed.

Met Hannie gebabbeld over het lijflied (“ja dat is Peter”). Ik loop er al een tijd mee rond. Het idee vind ik geweldig en de tekst ook, maar het is een verschrikkelijk deuntje dat ik niet de hele vasteloavendj wil horen. Gelukkig pakken de meiden het sportief op. Oef.

Mijn proclamatie was grotendeels geschreven op “de bökkem”. Het blijkt dat dit toch “Bukkum” moet zijn. Het woord heeft niets te maken met de vissoort, maar is een verbastering van “Boaksum”. Ed vindt er zowiezo erg veel “bökkum” in zitten en heeft daar misschien wel gelijk in.
Ook het prinsen-presentje komt aan de orde.

Met z’n allen sleutelen we aan de proclamatie en de eerste versie staat,
eindigend met de spreuk:

Met of zonger kilt, alles op tilt !!!
De rijm is bedacht door MacManus, ere wie ere toekomt.
Zelf heb ik alleen de tweede zin gewijzigd.
In eerste instantie was het iets met Bukkum, maar dit hebben we na rijp beraad gewijzigd, omdat het risico erin zit dat hij niet of slecht begrepen wordt.

De act voor het uitroepen is gedurende de avond gegroeid. We proberen Nico te charteren als “bühnemeester” van het gebeuren. Herman en ik kunnen dan met goed fatsoen boven gaan helpen.
Kort: Ed klopt aan bij de burcht. De prins is niet thuis en telkens treft hij andere (van te voren uitgekozen) personen die hem een attribuut geven.
- voetbalschoenen
- misdienaar (op 2 fronten “diender” geweest)
- spin (in het web)
- vacaturekrant (die moet Nico aangeven, en die mag hij nog even houden)
- vishengel (slaat nergens op, want de prins houdt niet van vissen)
Ed gaat dit verhaal afmaken.

Uiteindelijk komt de doedelzakmuziek. Herm of Jan komt aanmarcheren. Net voordat Ed hem aanspreekt buigt hij af en neemt plaats voor een toren. Meteen komt de ander die ook Ed ontwijkt en plaatsneemt voor de andere toren. De muziek gaat over op “rivers of babylon” en ik kom door de poort swingen. Ed grijpt me meteen bij de kladden en de onthulling is een feit.

Nico mag als laatste zijn vacaturekrant (gezocht bühnemeesters) zelf openmaken.


vrijdag 8 oktober 2004 (dag min 36)
Flink gezocht op internet naar alternatieven voor het presentje.
Offerte kwam binnen van Assist Promotions. Blijken ineens veel duurder dan waarmee ze adverteren. Pissig mailtje gestuurd. Exit.
Dan maar weer zelf aan de slag.



zaterdag 9 oktober 2004 (dag min 35)
Het presentje begint vorm te krijgen. De hele dag zo voor en na eraan gewerkt.
De haarlak vervangen door spuitvernis en dat gaat perfect. De inkt is daarmee volledig beschermd tegen vocht.
Meteen maar 1000 CD-shells besteld en 800 zilverkleurige CD-labels.

Goed nieuws: www. greatscotland.be wil de prijs van het dzs-dhz gebeuren sponsoren.
Het is een mini-doedelzak. Gaaf.

Jan en Marjolein mailen een nieuw voorstel voor het lijflied:
“Ich bin wie du ....”
Ai, dat valt in dezelfde categorie. Heel leuk om één keer flauwe kul op te maken,
maar that’s it. Hoe leg ik dat nu weer uit, via een mailtje dan maar.


zondag 10 oktober 2004 (dag min 34)
Nog wat gesleuteld aan diverse logo’s en het dagboek bijgewerkt.
Louis Slabbers belt. Hij heeft een afspraak gemaakt voor de foto bij Bongers Heytse. Donderdag 21 oktober 19:00 uur. Ik krijg instructies hoe ik me daar moet melden.
Oeps, nog 1 ½ week om overhemden en schoenen te halen.
’s middags naar het voetbal. Huub Verkoelen nog terloops gesproken.


maandag 11 oktober 2004 (dag min 33)
De leverancier van de CD-shells belt. Levering hoe en waar. Hij gaat navragen of het de doosjes zijn met 2 gaten.
Ik zoek me op het internet wild naar medaille-touw. Niks te vinden. Misschien scoubidou-touwtjes. www.heelbijzonder.nl levert ze wel heel erg goedkoop.
Pakketje van 25 besteld voor 1,99.


dinsdag 12 oktober 2004 (dag min 32)
De leverancier van de CD-shells belt weer. De doosje met 2 gaten zijn 6 cent duurder (0,23 ex btw). Toch maar 1000 stuks besteld, levering vrijdag a.s.


woensdag 13 oktober 2004 (dag min 31)
Weer de hele (internet-) wereld afgezocht naar medaille-touw.
Touwfabriek Langman kan touw maken voor ca € 0,10 per meter. Helaas, minimale afname 4000 meter. De meeste zaken in de buurt vragen 25 cent per 2-kleurig touwtje (oei, dat zou € 200,- zijn alleen voor het touw).
Salentijn in Echt (waar Louis zijn presentjes heeft laten maken) doet het voor 0,15. Dat scheelt alweer. Hij zoekt uit of hij het ook op de rol kan leveren.

Thuis: de CD-labels zijn geleverd, waauw, het is echt zilverkleurig fotopapier. De eerste afdruk valt tegen want het contrast is natuurlijk heel anders. Na wat geknutsel blijkt het erg mee te vallen. De test met de vernis loopt ook gelukkig goed. Het eerste prototype is klaar.


donderdag 14 oktober 2004 (dag min 30)
Dat medaillekoord zit me nog niet lekker. Tegen de middag kan ik Salentijn bellen. Hij is er niet maar hij heeft alles keurig doorgegeven aan de verkoopster. Een hele rol voor € 12,- , goed voor 250 tot 300 koordjes. Zucht van verlichting. Ze hebben ze in drie varianten, de huiskleuren rood, groen en blauw gemengd met wit. Ik ga ze morgen halen.

De meneer van de  CD-shells  belt weer. Het verzenden is misgegaan. De CD-shells  zijn er wel maar 2 computers hebben een conflict over waar ze zich bevinden. Dat is lelijk, computers hebben namelijk altijd gelijk en als 2 computers een conflict hebben ben je nog niet klaar (ik spreek uit ervaring). Hij houdt me op de hoogte.

De lady’s vergaderen bij Hannie thuis en Abba komt uit de bus (“take a chance on me”). Voor de zekerheid belt Hannie me op. Hier kan ik mee leven, sterker nog, een erg leuke tekst hebben ze erbij gebrouwen. Ook dat gaat goed komen.

Ik heb na een week onderhandelen via internet, jawel, een tweedehands doedelzak gekocht. € 27,75 inclusief verzendkosten van iemand uit Veenendaal. Ik hoop dat zij zich aan haar woord houdt want de centen zijn overgemaakt.
Op internet handel ik overigens al enige tijd anoniem via reiziger@baexem.info


vrijdag 15 oktober 2004 (dag min 29)
3 rollen medaillle-koord opgehaald bij Salentijn in Echt. Heel vriendelijke mensen daar.
De CD-shell man  man belt weer. Hij gaat de handel per post versturen, dan is het er morgen of maandag. Gelukkig dat ik die pas achteraf hoef te betalen.

’s Middags nog even witte overhemden gehaald en blinkende zwarte schoenen.
- een stemmetje in mijn achterhoofd murmelt iets van aap en zo ...
De scoubidou touwtjes zijn binnen. Ze hebben er per ongeluk 75 gestuurd. Prijs 1,99 en er zitten twee postzegels op van 0,78. Die smeren daar dunne boterhammen. De touwtjes zijn overigens absoluut niet geschikt als medaillekoord, maar goed, we zijn al voorzien.

Ideetje:  de middencirkel van CD-labels blijven over. Misschien te gebruiken op de achterkant. Ieder z’n eigen kreten en logootje. Gemaild naar de clan. Het idee slaat aan. Aan de slag dus Bukkummers ...

 

zaterdag 16 oktober 2004 (dag min 28)
De  CD-shells  arriveren per post. 2 flinke dozen.
Wilbert Kessels van Cyberworld belt. Hij is de FTP gegevens voor eigen zijn site, die van zijn schoonpa en die van de plekploasters kwijt. Hij wil nu eindelijk eens wat aan het design gaan doen. Ik heb moeite om me niet te verslikken. De inlogcodes en wachtwoorden zijn namelijk doorrijgd met “prins” etc.
Ik bied hem vriendelijk aan om hem te helpen met de intro-pagina, want daar heeft hij voor betaald, maar hij gaat zelf aan de slag. Die zal dus de 13e ook wel van zijn geloof afvallen.

MacJanus belt. Ze willen vanmiddag even langswippen.
En zo gebeurt. Lekker bijgekletst.

Ons mam is inmiddels ingeschakeld om de schotse kilts te maken voor MacJanus en MacManus. Zoals gewoonlijk maakt ze er weer iets geweldigs van.


zondag 17 oktober 2004 (dag min 27)
Nog flink geknutseld aan het presentje. Uiteindelijke vorm is nu klaar.


maandag 18 oktober 2004 (dag min 26)
’s avonds bijeenkomst bij Willy Rooswinkel. De proclamatie wordt gepresenteerd en goed bevonden. Ed heeft zijn presentatie voor het prinsenbal uitstekend in elkaar gezet. Hier en daar worden er nog wat plooien gladgestreken.
De planning wordt onder de loep genomen. In eerste instantie was op zondag de 14e Sinterklaas en Sint Maarten gepland. Sint Maarten is naar de 10e verzet. Ik vraag waarom niet de Sinterklaas een week later is gezet (zoals oorspronkelijk gepland was) maar dat scheen niet te gaan omdat dat gezamenlijk met Heythuysen was geregeld.
Jammer, hier gaan we bezoekers door missen op het prinsenbal.

Dan de planning van de avond. Er moet een boel worden afgehandeld. Aftreden vorst, installeren nieuwe vorst, aftreden prins Louis en daarna onze act. “niet te vroeg beginnen zegt de een”, “niet te laat, zegt de ander” mede met het oog op de vroege verplichtingen de dag erna.

Willy vindt het compromis, er wordt als volgt gepubliceerd: Aanvang avond 20:11, uitroepen prins 21:11. Op dat laatste tijdstip begint het aftreden van de vorst en vervolgens alle activiteiten achter elkaar met alleen intermezo’s van de diverse kapellen. Zo kunnen we op een redelijk tijdstip afsluiten en vertrekken naar het “sjpek mèt eier”.

Herman geeft aan dat hij en Hannie een probleem hebben mbt de opvang op de avond van het prinsenbal. De enige overgebleven optie is Nico en die wilden we in de luren leggen op die avond.
Ik geef zelf aan dat we er geen te zwaar item van moeten maken. Als het praktisch niet mogelijk is moeten we er niet te lang aan vasthouden en iets anders verzinnen.
Louis vraagt of we het wel kunnen maken om Nico op zo’n manier te verrassen, maar dan kent hij de familie Berghs nog niet !! Wie kaatst en zo ... , dus dat komt wel goed Louis.

De volgende bijeenkomst van de Bukkum-clan wordt dinsdag 25 oktober.


dinsdag 19 oktober 2004 (dag min 25)
Hannie geeft aan dat ze toch echt wel Nico moet vragen. Anders is er kans dat ze geen oppas krijgt. Uiteraard is dat OK.
Later op de avond mailt ze: “Bel me even, dit wordt leuk”.
Ik bel meteen en ze doet haar verhaal.
Ze heeft Nico gevraagd voor oppas en hem vertelt dat Herman adjudant wordt. En passant heeft ze hem ingefluisterd dat ze niet wist of Huub en Marij daarvan op de hoogte zijn en dat ons Mam en Peet (ik dus) helemaal van niks weten, en dat moest zo blijven. Nou, die Nico kan wel een geheimpje bewaren !!!
Hij merkte wel meteen op dat hij nu dus 2 (!) bühnemeesters kwijt was. Ook speculeerde hij over de prins (jawel). “Als het maar niet Peter Sillekens wordt, want dan ben ik 3 man kwijt” zo grapte hij. De stakker moest eens weten.



woensdag 20 oktober 2004 (dag min 24)
Bij kledingverhuur “incognito” in Roermond geweest. Morgen wordt de aap op de foto gezet, daarom heb ik een mooi gala hemd gehuurd. Na enige zoeken een “nondedjuuke” in groene ruit (past goed bij de adjudantenkilts) en een paar mooie manchetteknopen (prijsklasse oeioei) gekocht. Tevens 2 van die galahemden besteld.
Mijn internet/website-conculega Patrick Rijks is bij Huub Vissers van Foto Bongers geweest en heeft daar mijn bedrijfje homepagedesign aanbevolen als host-provider.
Huub had daar wel oren naar en heeft vandaag 2 keer gebeld met Wilma. Omdat hij vermeldde dat het “om de website” ging wist Wilma niet wat ze ermee aan moest. De Bukkum-clan gebruikt dat “over de website” namelijk als code, als we ergens afspreken gaan we het altijd “over de website” hebben. In dit geval ging het dus echt over een website, en niet over de foto’s die daar morgen gemaakt worden.

De verwikkelingen gaan nog verder vandaag. Hans Kierkels belt mij met het verzoek om een stukje te schrijven in de carnavalsgezet ....... over de bühnemeesters. Bijna verslik ik me maar ik hou me goed. Ze zijn artiesten aan het interviewen en willen de mensen ook laten weten wat er achter de coulissen allemaal plaatsvindt. Welnu, de anekdotes liggen voor het oprapen, maar ik vraag hem of hij Nico al heeft gevraagd, want die is het langste bühne-meester. Hij had Nico niet kunnen bereiken. Ik stel voor om het samen met Nico te doen, dat is akkoord. Meteen bel ik Nico en leg hem alles uit, en zo onschuldig mogelijk zeg ik dat ik mij meen te herinneren dat Herman al ooit anekdotes heeft genoteerd (wat ben ik toch een smiecht). Nico zit met de kids in bad en belt later terug. Ik kan me niet aan de indruk kan onttrekken dat hij iets te verbergen heeft (en dat heeft hij !). Plots valt me in (toevallig toevallig) dat het voor Herman misschien wel de 11e keer is dit seizoen als bühnemeester. Daar moeten we achter de bühne toch maar even werk van maken. Nico blijft rustig en kalm ontwijkende antwoorden geven. (foei Peter)



donderdag 21 oktober 2004 (dag min 23)
Jakker jakker. Werk, naar huis met de fiets. Wilma moet onverwacht werken vanavond. Eten met de kids en oppas schoonmoeder Iene, die om 18 uur de bus neemt. Ons mam aal om kwart voor zeven even komen oppassen. Ik heb een uurtje de tijd om me te soigneren want de fotosessie is om 19 uur. Maar de wet van Murphy treed in werking

Omdat mijn collega Unix/Oracle-beheerder vakantie heeft heb ik piket.
18.15 u: Collega Joost Poulissen belt. Op burgerzaken Roermond hebben ze een accuut probleem tijdens de avondopenstelling. Dju, 2 jaar lang gebeurt en helemaal niks en net nu is er een storing. Gelukkig kan ik inbellen vanuit thuis. De storing lijkt een aplicatie-storing te zijn die iemand anders moet afhandelen. Oef, maar het heeft me toch een half uur gekost.

Gauw naar Heitse. Louis leidt me op slinkse wijze binnen bij de fotograaf. Lang leve de mobieltjes. Huub Vissers van Foto Bongers kijkt naar verwachting vreemd op. Hij heeft gisteren nog geprobeerd mij te bereiken en nu sta ik daar voor zijn camera als de toekomstige prins carnaval. Als ik hem vertel van ons codewoord “website” kan hij een volle lach niet onderdrukken. Huub doet vriendelijk en professioneel de fotosessie.
Chapeau !



vrijdag 22 oktober 2004 (dag min 22)
Gelezen in de Rhijdtbode: Prinsuitroepen 14 november. Shit, dat is de verkeerde datum en omdat dat een zondag is zullen veel mensen dat voor waar aannemen.
De geluiden in het dorp zijn zowiezoe al verontrustend. Sommige mensen kiezen voor de tiroler avond die een week voor het prinsenbal wordt gehouden en er zijn er ook die al aangeven niet te gaan omdat de ochtend erna Sinterklaas wordt binnengehaald.
- kwestie van planning en overleg, klaagt een stemmetje in mijn achterhoofd.
Wij kunnen niets anders dan signaleren en dat doe ik dan ook bij Willy en Ed. Willy geeft aan dat deze foutieve publicatie al bekend is en dat ze gerectificeerd wordt.
Ik hoop maar dat dat erg opvallend gebeurd anders misssen we misschien een hoop volk.
- Laat dat maar aan Ed en Willy over, maant het stemmetje mij tot rust.
 

zondag 24 oktober 2004 (dag min 20)
21 uur. Marij en Huub (Verkoelen) komen langs voor mijn C.V.
Gebabbeld over vanalles en nog wat, maar vooral over het jaar dat Huub prins was (2000).
Als ze naar huis gaan is ‘t toch alweer 1 uur geweest.


dinsdag 26 oktober 2004 (dag min 18)
De clan komt weer bij elkaar. Ons mam, inmiddels volledig op de hoogte, heeft zich belast met het maken van de schotse kilts en dat is uitstekend gelukt. Voor het eerst krijg ik een indruk hoe het geheel eruit gaat zien. Prachtig. Die verdient een onderscheiding.
Het uitroepen wordt geoefend (met doedelzak). Het begint er nu aardig op te lijken. Het muziekstuk is te kort maar de overgang is goed. Moet ik dus even opnieuw mixen.
Ook het lijflied wordt geoefend. (“take a chance” van ABBA is omgebouwd tot “sjieke vent”)
Via Huub Verkoelen is een eenvoudige opnamestudio geregeld waar het geheel vereeuwigd gaat worden. Ik ben razend benieuwd.

We gaan proberen Nico (hoofd-bühnemeester) te verassen volgende week woensdag (dag min 10). Onder het mom van het stukje in de carnavalsgezet gaan we hem binnen lokken bij Herman en Hannie. Daarmee is meteen de laatste oefenavond van de Bukkum-clan geregeld.



woensdag 27 oktober 2004 (dag min 17)
Nog wat spullen proberen te ritselen voor het kilt-pakket. Er zijn leuke naaigarnituurtjes in de handel in de kleuren rood geel en blauw. Bij de meeste leveranciers is de minimale afname meer dan 250. Blijven zoeken dus. Ik heb al zo’n 15 offertes binnen, maar het moet wel betaalbaar blijven, ander blijft er te weinig over voor de CliniClowns.


 

donderdag 28 oktober 2004 (dag min 16)
Bij sjuttershoes “op de berg” 5 staantafels opgehaald, die had Ed me beloofd.
Ed laat meteen even de onderscheidingsmedaille zien die jij vandaag heeft opgehaald. Mooi ding. Daar kunnen we mee voor de dag komen.


vrijdag 29 oktober 2004 (dag min 15)
MacHannah heeft 4 kreten bij elkaar:
- I am the dancing knien
- Oh oma wat heb je toch grote Bukkums
- Mèt de Bukkums door de eerberen.
- No Bukkum, No glory
en het bijbehorende logo:

Het naaigarnituur-monster komt binnen. Dat had ik besteld bij een belgisch bedrijf. Het is precies wat ik zocht. Ik heb daar inmiddels offerte aangevraag voor 75 stuks.



zaterdag 30 oktober 2004 (dag min 14)
Ron Knippels komt het garagedak vervangen. Hem hadden we ook willen vragen om een videorapportage van de receptie te maken. Maar Ron vertelt spontaan dat hij grootse vakantieplannen heeft. Later weet ik los te peuteren dat hij op de dag van de receptie nog niet terug is. Klasse voor Ron, maar voor die video moeten we iemand anders vinden.


zondag 31 oktober 2004 (dag min 13)
Vandaag heb ik het muziekstuk voor het prinsenbal definitief in elkaar gemixed. Twee coupletten “Scotland the brave” en daarna de overgang naar “Rivers of Babylon”.
De lay-out van het prinsenpresentje is nu helemaal klaar.
De MacHannah versie maar meteen gemaakt. Een ielig jpg-bestandje van een “female highland-dancer” omgetoverd tot een MacHannah logo. Wederom lang leve de pc.
 

maandag 1 november 2004 (dag min 12)
De belgisch firma van de naaigarnituurtjes belt me mobiel op het werk. Ik vlucht even naar een lege kamer. Ze kunnen wel leveren in kleinere oplages maar ze hebben alleen nog maar groene. Nou Ja, dan maar groen. Levering eind deze week.



dinsdag 2 november 2004 (dag min 11)
Nico is uitgenodigd voor morgen bij Herman. Hij denkt uiteraard dat het gaat over de carnavalsgezet.
- Wie van de drie, zegt een stemmetje in mijn achterhoofd en neuriet het deuntje van dat tv-programma ...
Ja, dat wordt het. Wie van de drie, Nico zal zich dat nog wel herinneren. Het deuntje is in no-time van het internet af geplukt.



woensdag 3 november 2004 (dag min 10)
Jawel, om 21 uur zitten we allemaal klaar bij MacManus om Nico te ontvangen. Hij moest eerst naar de opening van de nieuwe Super (waar Marian werkt). Rond 21:45 komt hij binnen. Op Herman en Ed na vlucht iedereen naar de berging. Het “wie van de drie” deuntje start, Herman zet de (spiksplinternieuwe) prinsenmusts op en presenteert zich als “Herman, prins van de plekploasters”. Vervolgens Jan Huybers, die de muts van Herman krijgt en als laatste ikzelf, waarbij ik hem tevens de “vacaturekrant” overhandig. Nico houdt zich kranig maar wijst van de weersomstuit Ed Lemmen als de nieuwe prins aan. Dat hij mij als laatste kiest heb ik hem inmiddels vergeven, er staan immers 3 potentiële prinskandidaten rond om mij heen (MacJanus, MacManus en MacLemmon).
Als Baexem er ook zo over denkt blijf ik de komende anderhalve week lekker uit de wind.
Baexem speculeert inmiddels volop. Naast de vaste kandidaten worden Ed Lemmen en Willy Rooswinkel genoemt. Mooi zo.
Een paar kleine wijzigingen in de act:
De tutu wordt vervangen door prachtige roze dansschoentjes die Marjolein bij zich heeft.
De zwemvleugeltjes worden vervangen door een gitaar.
Kortom, een gezellige avond, en als we met de bolderkar vol slapende kids huiswaarts keren is het toch al weer half 2.



donderdag 4 november 2004 (dag min 9)
- “Eigen schuld, dikke bult.” plaagt een stemmetje in mijn achterhoofd ......
... als ik naar mijn werk fiets met een fikse kater.



vrijdag 5 november 2004 (dag min 8)
Ik begin aan de mascotte voor de kilt-actie, Macdoedel ...

... wordt uitvergroot tot posterformaat en door de deskjet gejast. 1 uur en 20 printpagina’s later ligt hij te drogen op tafel.



zaterdag 6 november 2004 (dag min 7)
Alles ligt op schema, maar er moet toch nogal wat gebeuren. Toch maar een actiepuntenlijstje gemaakt.
Babysit voor de 13e (Oos Mir, zus van Wilma) voor de zekerheid nog eens gebeld. Alles OK. Wilma brengt haar vanmiddag op de hoogte want daar mag niks tussenkomen. De rest van haar familie seinen we pas tijdens of heel kort voor het prinsenbal in.
Ze kunnen toch niet komen want:
a. ze hebben andere afspraken.
b. als die zich hier laten zien beginnen er geen bellen te rinkelen maar torenklokken te luiden.

Macdoedel uitgeknipt, op een plaat geplakt, verstevigd en voorzien van een inklapbare voetsteun. Hij staat nu te pronken in de huiskamer.

Inmiddels heb ik op internet een bewegende versie van MacDoedel gevonden. Is straks leuk voor op de website.

Met MacLemmon (Ed) een afspraak gemaakt voor dinsdagavond (dag min 4). We moeten nog wat zaken op een rijtje zetten.
Zus Marij gebeld. Het vervoer van spullen gaat vanaf nu via hun woning. Zowel Ed als ik kunnen ons daar vrij vertonen. Ik realiseer me dat het ondertussen nogal wat spullen zijn:

- De drank voor bij het “sjpek met eier”.
- De broodjes en de mik.
- De prinsenkleding
- De Boney M. outfit
- voetbalschoenen en gitaar (attributen)
- Macdoedel
- DZ-DHZ pakket

Misschien dat ik toch MacJanus, specialist in logistiek, moet inschakelen.

zondag 7 november 2004 (dag min 6)
De definitieve versie van "Bukkum the brave" gemixed naar MP3 en gebrand op cd. Dit is de doedelzakdeun gevolgd door Rivers of Babylon voor het prinsenbal.

maandag 8 november 2004 (dag min 5)
Toch nog maar eens gebeld en gemaild met de Scotland shop ivm de doedelzak en Harogifts voor de naaigarnituren.
De doedelzak (prijs) haalt het niet voor zaterdag. Jammer. Voor de garnituren hangt het erom.
Mailtje ontvangen van Wilbert Kessels van Cyberworld. Of ik hem wil helpen met een intropagina voor de website van de Plekploasters (!!). Gnagna.
Natuurlijk help ik hem daarmee, dat stond namelijk nog open. Heel onnozel gebabbeld over "het begin van het carnavalsseizoen" en me nog vergist in een paar datums.
 

dinsdag 9 november 2004 (dag min 4)
Ed Lemmen komt 's avonds langs om nog eens alles door te nemen. Gelukkig barsten we beiden van het zelfvertrouwen. Niks geen zenuwen, alleen gezonde spanning. De goede voorbereiding blijkt weer eens zijn vruchten af te werpen. Het zit me niet lekker dat we niet zeker weten of de DJ van zaterdag ook MP3-formaat aankan. Het zou een ramp zijn als dat niet werkt. Ed gaat later naar de zaal om aan John de naam van de DJ na te vragen om e.e.a. te checken.

woesdag 10 november 2004 (dag min 3)
's Morgens belt Ed. De DJ kan inderdaad geen MP3 aan. Moet een gewone audio-cd worden. 's Avonds Sint Maarten voor de kinderen. Zoals elk jaar wordt dit door de Plekploasters georganiseerd. Louis, Willy en Ed, ze waren er allemaal bij. De rest moest eens weten. Alleen het Sint Maartens vuur wilde niet zo hard branden. 's avonds een eerste opzet gemaakt voor de site. Eens kijken wat Wilbert ervan vindt.

donderdag 11 november 2004 (dag min 2)
Van afstand hoor ik de opening van het seizoen. Volgend jaar zal ik er zeker bij zijn, maar nu blijf ik maar even uit de wind. Met de geruchten in het dorp zit het goed. Ik wordt blijkbaar nergens genoemd. 's Avonds de audio-cd gecompileerd en gebrand. Marij en Huub brengen de frisdrank en het bier. Met Willy Rooswinkel gebeld over het afleveren van de spullen. Ik kan het morgenavond bij hem achterom zetten. Ze zijn niet thuis.

vrijdag 12 november 2004 (dag min 1)
Het achterom zetten van de spullen bij Willy vind ik eigenlijk niks. Daar is het allemaal teveel werk voor geweest. Ik bel hem mobiel. We spreken af dat ik het spul zaterdagochtend tussen half 9 en 9 uur kom brengen. Kan ik meteen de koffiezetter oppikken.
Mailtje ontvangen van Wilbert Kessels. Hij vind het opzetje voor de site super. Die ga ik morgen nog even kietelen.


zaterdag 13 november 2004 (dag 0)  Het Prinsenbal
Zo, vandaag is de grote dag. Vier maanden hebben we hier naar toegeleefd. Een hele berg spullen bij Willy Rooswinkel afgeleverd, prinsenmuts, pak, schoenen, hemd, doedelzak, Macdoedel, Boney-M outfit en nog diverse attributen voor de "hints". MacManus is er ook. Nog even gezellig koffie gedronken. Ook nu komt de vraag of ik zenuwachtig ben, nou, voor geen stik, echt waar. Ik moet wel zorgen voor een gezonde spanning, die heb ik nodig voor de concentratie. Dat heb ik deze week proberen te bereiken door fantaseren over het prinsenbal. Het is te vergelijken met de play-backshow afgelopen jaar, ook toen had ik geen zenuwen, alleen lekkere spanning net voor de act.
Huub Verkoelen en Herman helpen me vanochtend nog om het grind weer op het garagedak te doen.
Ik wil nog een paar reserve-cd-tjes branden voor vanavond. Die haal ik bij Wilbert. Met hem babbel ik nog even over de website en het prinsenbal. Ik spreek met hem af dat hij me na vanavond zo snel mogelijk een foto levert van de nieuwe prins, zodat we "dat figuur" meteen op het web kunnen zetten. Dit is heel erg leuk, hoe zal die vanavond kijken.
In de middag arriveren de broodjes, de mik en de sterke drank. Alles is nu in huis. Wilma gaat nog even dutten en dat probeer ik ook nog op de bank. Stan en Loes zijn gelukkig erg rustig vandaag. Tegen de avond komt oppas Miriam (zus van Wilma). We eten samen frietjes. Nog een warm bad en we wandelen samen met ons mam naar de zaal.

Dan begint het spel. Met o.a. Herman sta ik in Bühnemeesters-outfit (zwarte broek, wit hemd) achter in de zaal vlak bij de bar. Ommezang komt nog even langs (Jan en Marjolein trekken een big smile) Tijdens de aanloop permiteer ik mij om nog diverse mensen uit te dagen en ter plekke te nomineren (aanval is de beste verdediging nietwaar). Slachtoffers: Peter Sillekens, Ron Knippels, Marc Meertens. Ook Wilbert laat zich nog even zien. Denk je aan de foto ? roep ik hem nog toe. Oh oh wat gemeen. Ondertussen leggen Willy en Louis hun functie neer en vorst Ed wordt geïnstalleerd.

Nu maken we ons naar achter. Iedereen kan dat zien maar we zijn bühnemeester die zodadelijk nog een attribuut aanreiken. De hele bubs staat achter gereed,
- Willy en Els Rooswinkel
- Nico Berghs
- Jan
- Herman
- Huub Verkoelen
- Mario Duda (bühnemeester, weet nog van niks)
- Henk Weerts (opgetrommeld als figurant, weet ook van niks)
- Roger Hupkens (idem)

Ook zijn er twee mensen die ik zeker niet verwacht had maar waarvoor ik zeer grote waardering heb dat ze even komen kijken.

Daar roept Ed voor het eerste attribuut. De nieuwe prins heeft gediend, en wel op meerdere fronten.
-Herman brengt het misdienaarskleed. (dat is zo gepland want die moet na Jan als scottish piper op)
-Dan ben ik met mijn eigen voetbalschoenen.
-Daarna volgen de dansschoenen (Boney M)
-De vacaturekrant (Nico)
-De gitaar
-De spin (web)
-De vishengel (slaat niet op mij, maar op vissen naar de prins)

Ondertussen kleden MacManus, MacJanus en ik ons om. De beide adjudanten in hun versleten rode outfit.
De aanwezige outsiders achter de bühne beginnen iets in de smiezen te krijgen. Ik krijg al de eerste felicitaties.
Dan de doedelzakmuziek, knalhard, precies zoals de bedoeling was. Jan Marcheert op, daarna Herman beiden gemaskerd.
De muziek gaat over in "Rivers of Babylon" en dan swing ik de bühne op. Wie het nu nog niet snapt is niet wakker.
Op de bühne gaat het gesmeerd, precies zoals ik gehoopt had. De foto's zeggen meer dan ik hier kan vertellen.

Waauw, wat een apotheose. Iedereen reageert enthousiast. In de consternatie vraag ik nog even aan MacManus waar Wilbert Kessels staat, ik moet even een lange neus trekken. Het schijnt dat hij van zijn stoel is gevallen, maar gelukkig niet hard.
Nu gaat alles als in een droom.
MacManus en MacJanus krijgen de opdracht om zich iets "fatsoenlijks" aan te trekken en dat gebeurt dus.
De rode outfit wordt vervangen door een spiksplinternieuwe groene, superdeluxe. Ik wordt als prins aangekleed.
Ik krijg nog even de tijd om het doe-het-zelf kilt pakket aan te prijzen en dan de zaal in.
MacBets (ons mam) wordt nog in de bloemen gezet voor het maken van de kilts.
"Sweet MacBukkum" presenteert ook nog het lied "Sjieke Vent". Wat een maf stel. Gaaf.
De avond vliegt voorbij. De felicitaties, het feest, dan naar huis met de raad en kapel voor "sjpek met eier".
Nog even de nieuwe site voor de plekploasters online gezet en daarna gefeest. Ik probeer met iedereen een praatje te maken maar ik zal vast mensen over hebben geslagen. Voordat we het in de gaten hebben is het een uur of vier .......
Een schitterende dag was het. Ik vraag me af hoe ik de mensen hiervoor moet bedanken.
- “Komt nog gelegenheid genoeg voor, en blijf van de sjroebelèr af”, fluistert een stemmetje in mijn achterhoofd. Héé, die is 'n hele tijd weggeweest.
Ik neem me voor om het stemmetje de komende tijd weer wat  meer spreektijd te gunnen, al heb ik dat niet altijd voor het zeggen.

zondag 14 november 2004 (dag 1)
Om 8 uur zijn we al weer uit de veren (kids). Jee, ik ben dus prins carnaval.
Wonderbaarlijk genoeg voel ik me goed fit. Een goede hint van het stemmetje. Om 11 uur naar de zaal, daar komt Sinterklaas voor de kinderen. Ik krijg daar weer erg veel leuke reacties en felicitaties.
Thuisgekomen hebben we meteen MacDoedel en de oude doedelzak voor het raam geposteerd.
Och ja, de prinsenmuts, dat is de verkeerde, dat hadden we gisteravond al ontdekt. Even Louis gebeld, maar hij heeft helemaal geen prinsenmuts meegenomen van hieruit, want hij had inmiddels de groene raadsmuts op. Samen komen we er uit, de reeds op de computer aanwezige foto's helpen daarbij.
Ik heb nooit mijn eigen muts opgehad !!!  Die van Louis is op de standaard gezet met de mantel, en zonder het in de gaten te hebben heeft Ed mij die ook weer opgezet. Willy gebeld, die heeft inderdaad mijn eigen muts nog in de bergruimte van de plekploasters zien liggen. Nou dat zien we komende week wel weer.

Rond 16 uur komen de adjudanten met aanhang ons ophalen. We gaan met de raad naar het prinsenbal van de Kujeldreiers in Kelpen.
Dit is nieuw voor mij. Nog gauw even het onderscheidingen-protocol bekeken. Daar gaan we wat van maken.

Bij Nellie Schrooien is het verzamelen, dan met de bus naar Kelpen. We zijn mooi op tijd. De adjudanten in kilt maken indruk. De Kwakkerte uit Heitse komen ook binnen, rijkelijk vertegenwoordigd.
De nieuwe prins (Ben Nouws) van de Kujeldreiers heeft 2 vrouwelijke adjudanten met een deftige zwarte outfit (broeken !)
- “Omgekeerde wereld, roept een stemmetje in mijn achterhoofd door de muziek heen !!!
Ik gebruik dat item in een korte toespraak naar collega prins Ben. De wereld staat op de kop, hij heeft 2 dames als adjudant met een broek aan, ik heb 2 heren met een rokje aan, er is slechts 1 ding waar ik me aan kan vastklampen: dat wij eerder als de Kwakkerte uit Heitse aan de beurt zijn en dat zal wel altijd zo blijven.
Ziezo, dat staat weer op scherp. Het schijnt dat er later een kwinkslag terug is geweest maar die heb ik niet gehoord, toch maar eens navragen. We hebben nog wat ijzers in het vuur. Ik vind dat schitterend. In een sportieve sfeer mekaar de loef afsteken.
Later moeten de prinsen en adjudanten op een tafel gaan springen. Is traditie wordt me gezegd. Het is een gesjravel van jewelste, maar uiteindelijk staat MacBukkum
himself dan toch in het midden. Een beetje Bukkum laat zich niet zomaar aan de kant zetten. Stan heeft me daarbij goed geholpen.

De raad met aanhang is een gezellige groep. Die "bastards" proberen me alleen 2 keer de scepter af te pikken, ik dacht dat alleen buitenstaanders dat deden.
Stipt 21 uur vertrekt de bus, vorst Ed heeft er goed de wind onder, die komt er wel.

Thuis hebben we met de Clan nog een kleine afterparty. Wat een schitterend stel enthousiaste mensen bij elkaar. Die hoef je niks voor te zeggen, die beginnen gewoon  aan vanalles. We maken de balans op van de kilt-pakketten, al zo'n 25 besteld. MacJanus heeft er zelfs in Kelpen 2 verkocht. Hij wordt verkoopleider, dat staat buiten keif. We besluiten om alvast zo'n 50 pakketten te gaan maken.

maandag 15 november 2004 (dag 2)
De hele dag rinkelt de telefoon. Er worden nog diverse bloemetjes bezorgd. Ed komt de sta-tafels ophalen. De muts is ook terecht.
's Avonds zijn de dames van de raad ook bij elkaar geweest. Het blijkt dat niet alleen onze dames vanalles hebben voorbereid, ook de overigen hebben niet stilgezeten.  De plannen moeten in elkaar worden gepast en dat heeft wat tijd nodig. Die tijd is er gelukkig. Hopelijk gaat het niet ten koste van het enthousiasme, dat zou erg jammer zijn.
-  “Denk aan het elfde gebod uit de proclamatie ! ",  soufleert het stemmetje in mijn achterhoofd.


dinsdag 16 november 2004 (dag 3)
Zo, gewoon weer op het fietsje naar het werk. Niks mis mee. Mijn collega's hebben een verassing. De kamer is donker. Mijn bureau is helemaal volgelegd met feestverlichting: Roeëd, gael en greun !!  Daarlangs ligt de oude prinsenmuts van Joost die ik al maanden ontweken heb. Ik krijg gelegenheid zat om mijn verhaal te doen. Nog steeds voel ik geen vermoeidheid, maar 's middags tijdens een workshop met taaie kost sukkel ik een paar keer weg. Toch maar eens goed uitslapen.

woensdag 17 november 2004 (dag 4)
06:00 uur: Shit, waterbed lek. Dat wordt weer knutselen. Het lijkt erop dat de buitenbak ook lekt, want de vloer is nat. Laminaatparket kan daar slecht tegen, dus dat moet meteen hersteld worden. Gelukkig kan ik vrij pakken. Leegpompen, droogmaken. Godzijdank is de buitenbak niet lek. Pfoee, dat scheelt een vloertje. Ik heb erg veel moeite het lek te vinden. Uiteindelijk lukt het door de watermatras in de garage op een droog laken te leggen en half te vullen. Eenmaal gevonden is het zo geplakt. Waarom schrijf ik dit allemaal op, vraag ik me af.
-  “Tja, een goed verstaander ........ "  tipt het stemmetje.
De snipperdag komt me goed uit. 's Middags naar het goedkope huis in Weert om de tartan-stof te bestellen. Nadat ik het hele plan heb uitgelegd krijg ik stevige korting. Chapeau, weer een sponsor erbij. 30 meter besteld.
's Avonds gevoetbald in de sportzaal. Thuis zegt Wilma dat Ton van Grimbergen heeft gebeld. Och ja, helemaal vergeten, oefenen met de raad voor de liedjesavond, vlug naar het lokaal van de ponyclub. Het is een leuk carnavalsliedje dat als opwarmertje moet dienen. Ik wordt meteen gebombardeerd tot voorzanger. Ik kom daar niet onderuit, maar echt erg vind ik het ook niet. MacBukkum heeft wel voor hetere vuren gestaan. Ik vraag me nu af hoeveel mensen er weten dat ik zo'n 10 jaar in een band heb gespeeld. Niet dat dat veel voorstelde, maar met enthousiasme kom je een heel eind. Ik voel me nu toch echt moe.
Weet je wat dan lekker is?  Een waterdicht bed !!

donderdag 18 november 2004 (dag 5)
MacManus en MacJanus brengen de "burcht". Zaterdag wordt hij opgebouwd.

zaterdag 20 november 2004 (dag 7)
Het voetbal van Stan is gelukig afgelast. MacManus en MacJanus beginnen aan het karwei. Tussendoor komen Hannie en Lein ook nog aanwaaien, voordat we het in de gaten hebben zitten we aan het "sjpek mèt eier". Het resultaat is verbluffend, al weet ik nu waarom Jan nooit landmeter is geworden.

dinsdag 23 november 2004 (dag 10)
MacManus en MacJanus komen de borden plaatsen. MacLeins heeft die gemaakt, in een woord prachtig. Ze zetten zelfs een bouwlamp in om alles goed zichtbaar te maken. Wauw. MacJanus heeft een radio-interview geritseld met radio Leudal. Dat gaat gebeuren op zaterdag 4 december 09.45 uur.
- "Maar goed dat die nooit landmeter is geworden... " , lacht een stemmetje in mijn achterhoofd.
Nu moet ik zelf de vlaggestokhouder nog verplaatsen, die moet midden boven de burcht komen. Dan nog slingers en vervolgens foto's, uiteraard voor op het web.
 

woensdag 24 november 2004 (dag 11)
Stan heeft Sinterlaasavond bij de voetbalclub. John, beheerder van "Het Hijgend Hert" feliciteert me. Terloops breng ik de highland-games ter sprake. Maar dat bericht is me al vooruitgesneld, mooi zo. Het is weer een gejakker vandaag, meteen naar de zang-oefening met "de road", dat wil ik niet missen.

donderdag 25 november 2004 (dag 12)
De familie Adams geeft de hun Clan-namen door. Lachen, Leon wordt big MacZwiep. Insiders weten dat dit slaat op zijn bonte-avond act van enkele jaren geleden: de zwiepkanarie. Ze hebben ook een eigen Clan-naam: de MacAdamsClan.
Goed idee, houden we erin. Groepen van minimaal 5 Mac's kunnen een eigen Clan-naam claimen. Daar zal historisch gezien wel geen zak van kloppen, maar volgens het 11e gebod (proclamatie) kan dat niks vertiefen.

vrijdag 26 november 2004 (dag 13)
Eindelijk kans gezien om mijn dagboek bij te werken. Ik lag meer dan een week achter.
Ben net klaar hiermee, krijg ik 'n mailtje van MacHannah:
bestelling: 2 kiltpakketten, voor MacHumpus (Maud) en MacMurphy (Kirsten)
Nu kan MacBukkum himself uiteraard niet achterblijven.
Ik gooi er dus ook 2 pakketten tegenaan, MacGompie (Stan) en MacOllie (Loes)
De oorsprong van deze 4 namen is een lang verhaal, dat komt nog wel een keer.
Ik herinner mij wel dat we de penningmeester van de plekploasters nog moeten vragen als kascontroleur voor de kiltpakketten.

zaterdag 27 november 2004 (dag 14)
's Morgens gauw even een nieuwe vlaggestokhouder geplaatst. De MacManus, MacJanus En MacLeins komen aanwaaien. Toevallig weer tegen 12 uur. En dat betekent "sjpek mèt eier".  Het versieren  is zo gepiept want MacJanus doet de metingen. Als je ooit nog eens iemand milimeters wil zien afpassen moet je hem vragen. Ziezo, een tiental digitale foto's en de burcht kan op het web. 's Middags belt Jan dat het radio-interview niet doorgaat. Helaas pindakaas.

zondag 28 november 2004 (dag 15)
Ed geeft de een adressenlijst door. Die is bestemd voor receptie-uitnodigingen. We moeten hem zelf nog aanvullen. Daarna zal de Clan maar weer eens de koppen bij elkaar moeten steken om de enveloppen te schrijven, jaja.
Tevens een aanvang gemaakt met het schema voor babysits.Als ik dat zo bekijk kunnen we het beste voor heel januari een fulle-time kracht inhuren.
In elk geval moeten we nichtjes, zussen, oma's etc.etc. gaan mobiliseren.

maandag 29 november 2004 (dag 16)
Oef. Niet vooruit te branden vandaag. Er ligt trouwens weer een berg werk deze week. Sinterklaassurprises bouwen (gelukkig heb ik de inkopen al gedaan) , vergaderingen en ik moet nog een paar websites afbouwen voor klanten. En last but not least, we moeten aan de kiltpakketten beginnen. Tussendoor nog wat spulletjes besteld voor de crest (het "wapen").
's Avonds toch maar aan een website gewerkt. Uiteindelijk krijg ik hem zelfs af. Leuk, een eigen bedrijfje erbij, maar toen ik daar in juni mee begon had ik geen idee wat me allemaal te wachten stond.
Plotseling telefoon. Een groep uit Baexem wil misschien 16 (zestien) kiltpakketten bestellen. Kijk, daar kikker je van op want daar doe je het allamaal voor.
Deze week volgt uitsluitsel.
 
dinsdag 30 november 2004 (dag 17)
Vanmiddag vrije middag. Een boel kunnen doen aan diverse websites. Ook de adressenlijst bijgewerkt voor de uitnodigingen van de receptie. We (Wilma en ik) zitten allebei gelukkig op één lijn. 's Avonds een verrassend mailtje van Johan van Opdorp, een oude kennis uit Zeeland. Ik ken hem uit mijn automatiseringstijd bij de politie, we zaten samen in landelijke werkgroepen. Heel toevallig is deze zomer hernieuwd e-mail contact ontstaan. Omdat ik www.plekploasters.nl aan mijn hele outlook-adresboek had gemaild kwam dat ook bij hem terecht. Hij blijkt in een dweilband in Zeeuws Vlaanderen te zitten. Op www.sjoresambrasband.com is hij te bezichtigen als drummer. Mooie kerel, mooie herinneringen. Op hun site zie ik ook vette sterke verhalen staan. Johan, als je dit leest verwacht ik een bijdrage van jullie aan Bukkum, the story !!
Dat laatste geldt ook voor Thijs (makes his own river) Vossen die ik sinds lang weer aan de telefoon had en die van zijn stoel viel toen hij hoorde dat ik prins ben.
 

woensdag 1 december 2004 (dag 18)
Vandaag heeft Loes Sinterklaas op het Pippeloentje. Om 16 uur is er Sinterklaas van onze personeelsvereniging. Jakker, jakker. Om 20:00 uur weer repetitie met mannenkoor "de Road" en om 20:30 bestuursvergadering van de Plekploasters. De prins heeft daar namelijk zitting in. Het idee voor "the Highland-games" op Carnavals zondag wordt goed ontvangen. Willy en Louis hadden al aangegeven dat er iets aan stond te komen. De adjudanten kunnen dus aan de slag. We spreken af om in ieder geval alle partijen goed op de hoogte te houden. Er zal een goede afstemming moeten zijn met overige activitetien. O ja, tussendoor nog even gaan zaalvoetballen, want de conditie moet een beetje op peil blijven. Surprises bouwen voor komend weekend schiet er weer bij in.

donderdag 2 december 2004 (dag 19)
Wilma moet werken tot 20:30. Daarna vergadering van de toernooicommissie RKVB. De voorbereiding van het landelijke damestoernooi 2005 is al in volle gang. Daar heb ik ook het idee van "the Highlandgames" gedropt. Ook hier zit het met het enthousiasme wel snor. MacManus, ook lid van de commissie, neemt het mee naar het bestuur. Mijn voorzichtige conclusie hier is dat "the Highlandgames" dus daadwerkelijk gaan plaatsvinden.
- "Het stemmetje in mijn achterhoofd begint zijn schots accent weer te oefenen en zingt: "Surprise, surprise ...."

vrijdag 3 december 2004 (dag 20)
Tja, het bouwen van de surprises komt weer eens op de laatste dag neer. Gelukkig heb ik geen moeite met rijmelarijen, dat gaat vlotjes.
Rond 01:00 uur 's nachts een korte, maar heftige discussie gehad met het stemmetje in mijn achterhoofd.

- "Volgend jaar begin ik echt twee weken van te voren met de surprises ...."
- "Gek !!, dan neem je je elk jaar voor, komt niks van terecht ...."
- "Dat klopt, maar volgend jaar ....."
- "... hou toch op ...
- "Je hebt gelijk, ik neem me voor om me niet meer voor te nemen om op tijd te starten met de surprises .... "
- "Weer een voornemen ...."
- "Hou jij nou ook maar eens op ....."
- "Ok ok, eindconclusie ? ...."
Wij nemen ons voor Sinterklaas 2005 helemaal niks meer voor !!!

zaterdag 4 december 2004 (dag 21)
's Middags en 's avonds pakjesavond bij oma Bets, met daarna gourmet/steengril. 't Is weer ouderwets gezellig. MacJanus, MacHannah, Huub, Marij, Nico en Marian en de kids (9 stuks). Huub had de taak mijn surprise te maken, 't is een groot wapenschild voor de Bukkum Clan. Plekploasters let op, dat ga je nog tegenkomen !!
Voor Hannie heb ik een kijkdoos gemaakt met 2 bewegende highlanddancers: MacManus en MacDancingknien.

zondag 5 december 2004 (dag 22)
MacJanus is vandaag jarig. Even tijd voor felicitaties per mail, ietwat onpersoonlijk maar dat zetten we komende week wel recht. 
's Middags Sinterklaas bij oma in Nederweert. Het is deze avond mijn lot om "Peter Pan"  pirateneiland en piratenschip in elkaar te knutselen.
Tegen 2 uur is het klaar.

maandag 6 december 2004 (dag 23)
Blij dat de Sinterklaasbeslommeringen over zijn. Nu kunnen we ons weer volledig concentreren op de Vasteloavendj.
De kilt-pakketten moeten af. Met de Clan voor morgenavond afgesproken. Het stickerpapier is binnen. Hologram-achtergrond. Wie zich daar niet scheel op kijkt is niet in orde !!

dinsdag 7 december 2004 (dag 24)
Samen met MacJanus, MacLeins, MacHannah en MacTrees 50 kiltpakketten gemaakt. Ziezo, het uitleveren kan beginnen.

woensdag 8 december 2004 (dag 25)
's Avonds ledenvergadering en voorafgaande daaraan repetitie met mannenkoor-karrenspoor, tenminste ... dat dacht ik. Bij de ponyclub is niemand te bekennen en bij de zaal tref ik tegen 20 uur alleen voorzitter James. Het half uurtje maar gebruikt om bij te babbelen. Om 20:30 start de ledenvergadering. Wederom blijkt dat er in een kort tijdsbestek erg veel moet gebeuren. Waar zouden we zijn zonder alle leden en vrijwilligers. Met Ed en MacManus afgesproken dat we zaterdag beginnen aan de enveloppen voor de uitnodigingen prinsenreceptie.

zaterdag 11 december 2004 (dag 28)
De Clan heeft weer een reden om samen sjpek&eier te komen nuttigen. De dames zijn nog even naar Weert geweest voor carnavalskleding en stof. Alle relevante  adressenbestanden worden samengevoegd en opgeschoond. MacJanus neemt het printen op zich. Maandag gaan we de enveloppen stickeren. Tussendoor fabriceert MacJanus nog gauw even een standaard voor het MacBukkum wapenschild, hij hoeft daar niet bij te meten.
's Avonds bij MacLeins en MacManus hun verjaardagen gevierd. Uiteraard wordt het weer een uur of half 4. Weer wordt er een mijlpaal bereikt.
We hebben ze niet één maar twéé keer keps vandaag, de inderhaast aangerukte reserve-krat haalt namelijk ook het einde niet. Dat wil overigens niet zeggen dat hij te weinig in huis had, er zijn andere grenzen verlegd.
Het vervoermiddel van de kids is weer de gevoerde en geisoleerde bolderkar. Nabij Ground Bukkum kantelt de kar. Geen paniek, niemand is gewond of wakker.
Wel een interessante bezigheid ontdekt:  Om kwart voor vier 's nachts lego-blokjes uit een omgevallen tonnetje van straat rapen. (misschien iets voor de Highland Games).
- "Het is inmiddels zondag en er wordt niet gevloekt...."  memoreert een stemmetje in mijn achterhoofd.
Welterusten.

zondag 12 december 2004 (dag 29)
"Waarom zitten er boomblaadjes bij de lego ..."  vraagt Stan. Tja....
MacTrees speelt vandaag met verve een toneelstuk van MacPampus: to be or not to be ... . dat is vandaag geen "question", ze is er gewoon even niet.
's Middags mezelf bij elkaar geraapt en naar RKVB 1 gaan kijken. EMS wordt afgetroeft als ware het SVC2000 of RFC. Gelukkig blijven sommige dingen bij het oude,  roermondse clubs krijgen hier geen poot aan de grond. Ik tref daar ook MacManus. Terloops vertel ik hem over de perikelen met de bolderkar. Hij glimlacht, en ik voel hem al aankomen. Ook hun bolderkar is op de weg huiswaarts gekapseist, eveneens zonder gewonden.

Ik herinner me plots nog iets leuks van gisteravond. Op het feest bij MacJanus en MacLeins was ook Thijs Naus, voorzitter van de sjötterie. Toen hij de flyer bekeek van de kilt-actie merkte hij heel droog op: "Oah, gein wònjer det ig de lèste tied zoeëvöl oaj uniforme van de sjötterie höb verkocht, ze wooje get met 'ne kilt of zoeëget." Ik plof bijna van het lachen.

maandag 13 december 2004 (dag 31)
Ik heb al enige tijd het plan om de "godfather"van de Bukkums, Eric van Geel, te onderscheiden met een medalie. Eric, die ooit het woord Bukkum heeft bedacht, woont al enige tijd in Amerika met vrouw en kinderen. Dit jaar hebben ze iets heel vervelends meegemaakt en ik wil hem graag een hart onder de riem steken. Ik kan hem niet persoonlijk onderscheiden maar zijn ouders gaan binnenkort daar op bezoek. Ik ga proberen om een van hen op de leedjesoavendj te krijgen en de onderschieding mee te geven. Via zijn broer Peter (Pieër) proberen we ze binnen te lokken.

dinsdag 14 december 2004 (dag 31)
"Enkele clanners komen weer bij elkaar om de adressen te ordenen voor de uitnodigingen. Het vlot allemaal niet bij de drukker. Die had de verwarming in zijn drukkerij stuk en dan droogt de inkt niet. De enveloppen zijn gelukkig wel binnen. MacJanus verzorgt het printwerk.

woensdag 15 december 2004 (dag 32)
Peter van Geel belt. ZIjn moeder gaat naar de liedjesavond. Peter heeft met een smoes zijn eigen plekje afgestaan en moeder Mariet overgehaald om met Susan samen te gaan. Klasse !!

vrijdag 17 december 2004 (dag 34)
Vorst Ed MacLemmon brengt de uitnodigingen die uiteindelijk dan toch klaar zijn. Mooi, dan kunnen die nog voor de kerst weg.
Het zijn mooie uitnodigingen zonder clan-vermeldingen of Mac-namen. Terecht, het zijn de uitnodigingen van "de plekploasters".
Vanavond is ook de feestavond voor de vrijwilligers van RKVB. Die laat ik dit jaar maar even aan me voorbij gaan. Met de drukte van de afgelopen tijd hebben de kids ook recht op even wat rust in de tent.

zaterdag 18 december 2004 (dag 35)
De dag van de leedjesoavendj. Eindelijk weer actie.
De clan heeft weer smoesjes om "sjpek met eier" te komen eten. De enveloppen moeten gevuld worden. Ook Marij en Huub met de kids komen langs. Iedereen heeft wel wat bij zich. Mik, bacon en de rest van een buffet van gisteravond. 't is weer volle bak. Om 17 uur moeten we bij de sound-check zijn voor de leedjesovendj. Zowel Wilma als ik doen vanavond voor "spek en bonen" mee. Ik met de road en Wilma met de pauze-act "Sweet MacBukkum".

Om kwart over zeven staan de adjudanten paraat en schuiven we naar de zaal.
De avond is grandioos. Vorst Ed verrast de zaal door ze welkom te heten op het "prinsenbal". We zijn toen namelijk iets vergeten. Het onderscheiden van de Vorst en de adjudanten. Dat wordt nu dus even ingehaald.

Inmiddels hebben we Mariet van Geel in de zaal getraceerd. De onderscheiding voor Eric kan er dus meteen achteraan. Keurig ingepakt in een doosje met een mooie brief erbij. Het levert een kort emotioneel moment op maar ook dat mag met Vasteloavendj.

De avond verloopt gesmeerd. De kersverse presentator Robert Sweemers doet het geweldig. Eigen stijl, beweeglijk, spontaan en leuke interactie met de artiesten. Er zijn enkele erg mooie liedjes bij. De uiteindelijke winnaar: "links in 't midde en de stoeprendjes" met Hey, 't is weer vasteloavendj !!!   Chapeau.

Ook het vervolg van de avond is erg leuk. Ik begin nu te snappen wat oud-prinsen bedoelen als ze erover vertellen. In de pauze houdt MacJanus conform afspraak nog een reclametoespraak voor de kiltpakketten. Diverse mensen worden weer over de streep getrokken. Eentje doneren we zelf als trio, en wel aan Eric van Geel. Mariet gaat dus naar huis met de handen vol !!

De clan gaat nog "even" mee naar huis, samen met Huub en Marij. De gitaar komt uit het koffer, de sjroebelér uit de kelder, de sjaele wazel uit de kelen en ineens is het half 5.
- "Dat wist ik vanochtend al", spreekt het stemmetje in mijn achterhoofd met dubbele tong.

zondag 19 december 2004 (dag 36)
En wat hebben we vandaag gedaan ?
Helemaal niks !!   Alleen de stand van zaken van de kiltpakketten bijgewerkt. Tjee, 72 stuks inmiddels. Morgen maar stof bijbestellen.

maandag 20 december 2004 (dag 37)
Gebeld met stoffenzaak "het goedkope huis" in Weert om stof bij te bestellen. Dju, niet meer leverbaar. Dat wordt zoeken want dit was een buitenkansje. Als het stof te duur wordt houden we niet veel over aan de kiltpakketten. 15 euro per meter zijn normale prijzen voor kiltstof. Ook de de Clanleden ingeseind voor raad.

dinsdag 21 december 2004 (dag 38)
Marjolein heeft diverse tips mbt stoffenhandels, ook in Roermond. Deze week toch maar eens gaan kijken. 's Avonds bezig geweest met de receptie-presentjes. Tjonge, meer werk dan ik gedacht had. Dat gaat nog een paar avonden kosten. Ook nog een aantal uitnodigingen rondgebracht. Scheelt de plekploasters weer wat postzegels.
De printer maakt overuren. De zilverkleurige CD-labels zitten per twee op een vel. Voor 800 stuks is dat dus 400 vellen. Alle 6 de clan-leden hebben 4 spreuken verzonnen, dat zijn dus al 24 verschillende, je zou ermee kunnen kwartetten. Elke spreuk moet met logo en naam ingepast worden en dat moet precies passen op het kleine rondje in het midden van het CD-label. Dan moeten ze nog allemaal voorzien worden van een beschermlaag (vernis), op de doosjes geplakt en dan moeten de touwtjes er nog aan. Maar goed dat ik een clan om me heen heb. Verder heb ik voor bepaalde mensen nog een persoonlijke versie van het presentje gemaakt. Een kijken of ze het merken.

woensdag 22 december 2004 (dag 39)
De naaigarnituurtjes worden ook schaars. Diverse keren gemaild met de leverancier in België. Hij heeft ze nog. Alleen de bestelling wil maar niet doordringen. Ik krijg maar geen bevestiging.

donderdag 23 december 2004 (dag 40)
Stoffenzaak in Roermond op de Hamstraat bezocht. De naam ben ik kwijt, voorheen heette het Truley. Ze hebben mooie kilt-stof, echter niet veel op voorraad. De mevrouw die me daar helpt kon niet beslissen over bestelling en korting. Ze is wel erg vriendelijk. Vrijdag komt de manager en dan krijg ik bericht. Alles over de actie uitgelegd en een flyer achtergelaten.
's Avonds naar de verjaardag van MacManus. Met de alom aanwezige clan afgesproken dat we nu toch echt deze week beginnen met het uitleveren van de eerste 50 kiltpakketten. Wijzelf hebben het niet laat gemaakt met het kerstweekend voor de deur.

vrijdag 24 december 2004 (dag 41)
De stoffenhandel (Rezatex) laat weten dat er 30 meter stof voor me klaar ligt. De korting is iets minder dan in Weert maar de prijs biedt perspectief. De kostprijs van de pakketten gaat ongeveer € 0,30 omhoog. Er blijft gelukkig voldoende over voor de Cliniclowns. Kerstavond is als vanouds, een gezellige familie-avond.

kerstmis 2004 (dag 42 en 43)
De ups en downs in het leven presenteren zich ook deze kerst weer. Een sterfgeval in de familie van Wilma betekent gemengde gevoelens alom. Wij staan er niet zo heel dicht bij maar voor de directe familie is het natuurlijk intens triest.
's Avonds dwalen mijn gedachten af naar andere dierbaren die er niet meer zijn. Mijn vader zaliger Jan Berghs, schoonvader opa Ton van Roij en anderen.
Ik krijg meer dan eens de vraag of ik het niet jammer vind dat die het prinsengebeuren niet mee mogen maken. Natuurlijk is dat jammer, maar het zij feiten waar je niets aan kunt veranderen, ook niet door te treuren. Wat ik me voor ogen houd zijn de waardevolle herinneringen aan dingen die ze wél hebben meegemaakt. Een stukje weemoed op zijn tijd hoort erbij, met een traan en glimlach naar het verleden. Het hier en nu echter beleef je met de mensen die er wél nog zijn, en die mag je, met jezelf, niet tekort doen.

De kerst vliegt trouwens voorbij dit jaar.
Zoals elke avond deze week heb ik ook deze dagen erg veel werk besteed aan de receptie-presentjes. Lezers maak julie geen zorgen. Het komt af.
Even iets anders. De ooms en tantes aan de kant van ons mam (Sillekens) hebben al jaren geleden de Sil-Clan opgericht. Ze maken regelmatig trips en gaan minimaal per jaar een weekend weg. De flauwe kul die ze uithalen is tekenend voor de familie en hun "godfather"  Pieërke Sillekens, mijn opa dus. Ik kan het niet laten om voor die clan een speciale uitnodiging te maken. Mijn gedachten dwalen weer af, nu naar een ernstig zieke oom die daar ook bij hoort. Weer een moment van mixed feelings, maar dat is uiteraard geen reden om hem niet uit te nodigen. Ik probeer er iets moois van te maken.

Nog eentje waar ik later enigszins beschaamd over nadenk.
2e kerstdag. Terwijl we de resten van het kerstmaal (waar we nog een week van kunnen eten) in de kelder zetten draai ik de thermostaat wat hoger. Op de achtergrond meldt het journaal: Een aardbeving in zuid-oost azië veroorzaakte een vloedgolf met naar schatting tienduizenden doden en vermisten.
- Als je je de komende tijd weer eens druk maak om iets onbenulligs, denk je hier maar aan. zegt het stemmetje in mijn achterhoofd.

Later haalt MacManus wat materialen op van het presentje. De touwtjes moeten eraan.

maandag 27 december 2004 (dag 44)
De dagen tussen kerst en de jaarwisseling werk ik zoals altijd door. Meestal zijn het luie dagen, lekker uitbollen en flauwe kul maken met collega's. 't Is een vreemde gewaarwording dat het nu een volle werkweek is. Gelukkig heb ik dinsdag vrij, dat breekt en er is nog werk zat. Het receptie-presentje en de kiltpakketten vergen meer werk dan ik had verwacht. Na het werk snel even naar Rezatex om de stof op te halen. De winkeldame geeft me per ongeluk 30% korting in plaats van de afgesproken 10. Ik heb het in de haast niet eens in de gaten en wandel vrolijk naar buiten met mijn tartan-sjtuufke. 50 meter verderop wordt ik achterhaald door een winkelbediende die de sprint van haar leven maakt en alles wordt netjes gecorrigeerd. Ze zullen daar wel denken: "die had dat goed in de gaten." Mijn beschaamdheid maakt al gauw pIaats voor relativering als het stemmetje in mijn achterhoofd opsomt:
-1  Zeik niet, je hebt je stof.
-2  Dan moeten ze maar geen zaken doen met een Schot.
-3  Weet je nog van Zuid-Oost Azië .....

Een vriendelijke Appie heeft via het gastenboek tips gegeven over een stoffenhandel. Ik hoop dat het aantal pakketten nog zodanig oploopt dat we die tip kunnen gaan gebruiken.

Na het eten begin ik maar meteen stof te knippen. Net op het moment dat in mijn hoofd de planning vastloop informeert MacJanus naar de stand van zaken mbt de werkzaamhedenen. Hij komt meteen afzakken. Als dit zo doorgaat ga ik nog in telepathie geloven. Tevens meldt hij zijn schoonouders Tilly en Coen aan bij de Clan. Ze hoeven geen kilt-pakket maar doneren wel als zodanig en zelfs nog meer. De namen MacNeoc en MacYllit zijn dan ook dik verdiend.

MacManus belt, hij heeft gisteren al uren touwtjes geknoopt en komt nu met de hele handel afzakken. MacLeins meldt zich en komt helpen. Nog geen twee uur later is al het tartan-sjtuufke verwerkt tot kilt-pakket, zijn alle touwtjes geknoopt en is mijn interne virtuele agenda weer enigszins geordend. Zeker als we een korte planning hebben gemaakt voor de uitlevering van de pakketten.

Vorst Ed heeft ook nog gebeld vanavond. Er staat nog een verrassing te wachten die ik hier ga weergeven: Ed gaat de leiding van de spar op zich nemen. Frank Kuipers gaat in Weert een zaak openen en ..... hij wordt vorst Kwiebus in Neer op 2 januari. Ed wil daarnaartoe met een kleine delegatie. Dat gaan we pas regelen op die dag zelf.

Zo, dan zijn jullie weer op de hoogte.
- Zeg, een dagboek schrijf je niet aan "jullie", maar aan een individu !  protesteert een stemmetje in mijn achterhoofd.
Ok Ok, dan ben jij weer op de hoogte.
- Van wat ?
Van dat wat ik zojuist niet van jou openbaar mocht maken !!
- O, dat...
Juist ja !!

De Clan is niet blijven hangen. In mijn eentje werk ik nog allerlei dingetjes bij en ineens is het 1 uur. Geeft niks, morgen vrij.
- Vandaag !!
OK, jij het laatste woord.
 

dinsdag 28 december 2004 (dag 45)
Deze vrije dag is zeer welkom. De CD-labels zijn allemaal geprint en de printer rookt !! Maar goed dat ik de kleurencartridges zelf kan bijvullen anders was ik nu failliet. 's middag heb ik 400 CD label vellen van een laagje vernis voorzien. Niet met een spuitbus maar met een rollertje en een pot Glitsa. In de garage is het te koud om het spul te laten drogen. Dan maar op de badkamer, daar heb ik luchtafzuiging want de damp is troep. Hoe gaat dat: 2x20 vellen op de vloer, om en om lakken, föhn erover en dan de volgende serie. Dan zijn ze net genoeg gedroogd om weer op te bergen.
Tussentijds nog een website opgeleverd. Leuk projectje, het gaat over vakantiehuisjes in Frankrijk. Thuisgekomen liggen de naaigarnituurtjes er. Die belgen toch, niks laten weten en ondertussen toch verzenden.

De omvang van de ramp in zuid-oost Azië wordt in volle hevigheid duidelijk. De tv-beelden zijn te gruwelijk om aan te zien. Een donatie is een druppel op een gloeiende plaat, maar als er heel veel druppels vallen koelt dat toch wel iets af, dus storten we toch maar een bedrag. Of het ooit op de goede plaats aankomt weet je niet, maar als we niets geven komt er heel zeker niets aan.

woensdag 29 december 2004 (dag 46)
s Avond meldt MacJanus per telefoon dat er een aantal Bukkums zullen langskomen voor de kiltpakketten. Dat klopt. Bovendien gaan MacJanus en MacLeins nog rond met een aantal pakketten. Het uitleveren levert nog een aantal nieuwe aanmeldingen op. We zitten inmiddels rond de 80 !!! Met de pakketten die nu uitgeleverd zijn, zijn we inmiddels gelukkig uit de kosten. Met een paar Clan-leden leggen we de allerlaatste hand aan de presentjes. De doosjes zijn al voorzien van touwtjes Nu plakken we de labels erop. Een paar uur later is alles klaar. Ze liggen nu in een grote doos te wachten op de receptie. Ziezo.
MacJanus heeft deze avond nog wat recht te zetten. Dat betekent: bier op (zie dag 28)  Het is welliswaar door de week en we hadden niet zo verschrikkelijk veel in huis, maar van de andere kant, we waren ook met veel minder mensen. Met een grote smile nuttigt hij de laatste buis bier. Ere wie ere toekomt: Keps !.

De avond loopt uit op diepzinnig doorzakkertje met MacJanus en MacLeins, met ook emotionele momenten.
- "met een lach en een traan naar het verleden meneertje MacBukkum ...."
Tja, dat gebeurt, maar nu ga ik pitten, 't is 2 uur.

donderdag 30 december 2004 (dag 47)
Een kleine analyse van mijn eerste uren deze ochtend.
07.30 uur: Auw, mijn hoofd staat op ontploffen. Ik zal de bus maar pakken naar het werk.
07.56 uur: Die bus haal ik nooit meer. Dan maar de fiets, ze zeggen dat frisse lucht goed is tegen een kater.
08.05 uur: Als mijn hoofd maar niet ontploft net bij het Esso-tankstation.
08.20 uur: Ik passeer het idylische dorpje Horn en besef dat ik net over de helft ben. Mijn linker- en rechter hersenhelft houden een bokswedstrijd.
08.35 uur: Ik arriveer op mijn werk en het gevoel dat mijn hoofd gaat ontploffen is voorbij. Ik heb nu namelijk het gevoel dat dat net gebeurd is. 
12.00 uur: Soep van Mieke !! Alles komt goed.

Dit kleine onderzoekje heeft mij het volgende geleerd:
- een bijna ontploffend hoofd voelt exact hetzelfde aan als een net ontploft hoofd
- frisse lucht helpt alleen bij andermans kater
- als de Clan op bezoek komt gaat er altijd wel iets op
- in zuid-oost Azië hebben ze geen tijd voor dit soort onnozelheden ...

's Avonds een kleine bespreking met Vorst Ed en Tjeu van Heur, ceremoniemeester van de receptie.
Daarna nog even het pc-tje van broer Nico en Marian op gang geholpen.

Het internet-dagboekbestand moet ik telkens uploaden. Het is inmiddels dik 120 KB. Met ADSL stelt dat  niks voor. Het is wel al twee keer zoveel als het totale geheugen van mijn allereerste computer, de goeie ouwe Commodore 64. Dit keer krijgt het verleden van mij een vette glimlach !!

vrijdag 31 december 2004 (dag 48)
Oudejaarsdag. Deze verloopt rustig. Neef Rens is jarig en hij toont me zijn drumstel. Het plan van een familie-band komt weer uit de kast.
Pas maarop, "allein van hoes" krijgt nog meer concurrentie. Het "doorhouden" verloopt rustig. Een stukje verderop in de straat wordt er royaal uitgepakt met vuurwerk.
Dat levert toch altijd weer een bijzondere sfeer op.

zaterdag 1 januari 2005 (dag 49)
Op naar het matinee van de plekploasters. Gezellig druk. Met veel mensen lekker bijgebabbeld. Wat morgen betreft, we gaan met een kleine delegatie naar Neer, want daar gaan ze Frank (vanne sjpar) Kuipers uitroepen tot Vorst-kwiebus, dat is hetzelfde als wat hier prins is. Ed wist daarvan en heeft bekokstoofd dat we ze gaan verrassen. In de loop van de avond valt Loesje rechtop in slaap. Wilma neemt haar mee naar huis. Stan houdt het wat langer vol. Wel moet ik hem op de nek mee naar huis dragen.
"Niet vallen pappa, je wiebelt een beetje ....". 

zondag 2 januari 2005 (dag 50)     (Neer Keps)
Uitgewiebeld. Er staat nog het e.e.a. te doen vandaag, Neer !!
De gisteravond in het geheim samengestelde 10-koppige formatie gaat proberen de traditie van de Kwiebusse uit Neer te doorbreken. Die vereniging bezoekt geen recepties en ontvangt ook geen andere verenigingen, hoog tijd om daar eens te gaan kietelen. De Clan bestaat vandaag uit:
MacLemmon (Ed), MacKlus (Peter Sillekens), MacFarHoles enne vrouw (Huub en Marij) en het trio met aanhang. Omdat we niet het risico willen lopen dat er iets uitlekt houden we het hierbij. Sommigen horen pas vanmiddag waar we naartoe gaan. Als het namelijk uitlekt van Frank dan kan hij het schudden. Dan schuift nummer 2 naar voren en wordt hijzelf nooit meer vorst.
Om 18 uur komen we bij elkaar en uit Neer komt het bericht dat hij "uit" is. In de taxi ontstaat al een ballorig sfeertje dat veel goeds belooft !!

Onze komst in de Neerse zaal slaat in als een bom. We worden fantastisch ontvangen en meteen naar Frank en Anja op het podium geleid. Twee korte krachtige toespraakjes en Frank wordt door mij gedecoreerd. Ik heb geen kans om terug te stappen want krijg ik accuut de Kwiebusse medaille omgehangen. Dat schijnt erg bijzonder te zijn, zeker als buitenlander. Mooi, die is binnen.
In Neer kunnen ze feesten !!  Dat we zonder uitnodiging zijn gekomen is niet zo'n ramp, ze beloven dat volgende week recht te zetten. Gaaf.

Later dweil ik wat door de zaal en iemand van de Neerse Raad nodigt mij uit op een groen ijzeren tafeltje te gaan staan om zo beter in het zicht te staan. Als ik hem argwanend aankijk lacht hij: "Ga er maar op staan, deze keer kost het je geen vat bier ..."  (later blijkt dat dus traditie te zijn, als iemand een vat wil geven gaat hij op dat ding staan). Ik zeg: "Ok, maar dan zul je me erop moeten dragen" waarop 2 raadsleden mij op de verhoging tillen. Waarschijnlijk heeft me dat gered van een vat bier.

Even later blijkt dat dat niet veel had uitgemaakt, want ................... het bier is op, keps, hardstikke keps, we raken er aan gewend.
MacKlus bestelt uit ballorigheid een rondje donker bier, bah, wat lekker. We verhuizen samen met half Neer naar een kroegje verderop, ondertussen lallen we allemaal liedjes over bier dat op is. De taxi is aan de vroege kant, geen paniek, dan nog maar even naar de "sjmaed" in Baexem. Het is niet erg druk en ik grijp de kans om Jan (vanna sjmaed) te polsen over half vasten (de Boney-M act). Jan heeft daar wel oren naar en verwijst me naar de organiserende commissie.

Later thuis wordt er nog flink gezongen en de adjudanten laten een weergaloos staaltje van "highland-dancing" zien:

klik hier als het ding niet start
 

maandag 3 januari 2005 (dag 51)
Vrij vandaag. Vooruitziende blik gehad. Uit Neer (Hans van Pol, Kwiebusse) komt een mailtje binnen met complimenten. Terloops meldt hij dat Lindeboom dus toch niet zo vies is als soms wordt beweerd. Dat is volkomen waar, maar donker Lindeboom hoop ik voorlopig niet te proeven..
Hopelijk voelen de thuisblijvers zich niet gepasseerd door de flitsende actie van gisteren.
- Ging niet anders, en Frank en Ed hebben dit verdiend !!
Dank je.

dinsdag 4 januari 2005 (dag 52)
Vandaag of morgen moet ik nog een pakketje ontvangen met spullen, anders heb ik zondag een probleempje.
's Avonds bestuursvergadering van de Plekploasters. Wat daar besproken is hoort uiteraard niet in een dagboek thuis. Zaken worden constructief aangepakt en dat doet me goed.

woensdag 5 januari 2005 (dag 53)
's Middags nieuwjaarsreceptie op het werk. Een kort maar gezellig samenzijn met een hapje en een drankje. Onder het zaalvoetbal om 18:30 krijg ik bijna de hik en mijn benen doen af en toe dingen die ik niet bedoeld had. Ik vind het dan ook geen ramp dat ik een half uurtje eerder weg moet voor de raadsledenvergadering van de plekploasters. Daar gaat het er af en toe iets lolliger aan toe dan in het bestuur maar het blijft to-the-point. Na de vergadering spreekt Jan vanne Sjmaed mij aan. De half-vasten commissie heeft net vergaderd en is nog aanwezig. Het warme ijzer wordt gesmeed (what's in a name). Bukkum hou je vast. Het afscheid van Boney-M komt eraan.
De verwachte post-zending is overigens nog niet binnen.

donderdag 6 januari 2005 (dag 54)
's Morgens belt een journalist van de Limburger. Ik heb geïnformeerd naar de gezamenlijke prinsenfoto bij de Oranjerie. Hij is nieuwsgierig naar de schotse adjudanten en de kilt-actie. Misschien komen ze zaterdag foto's maken. Zou leuk zijn met een artikeltje erbij. 's Middags vrij. De postzending is er nog steeds niet. Tijd voor een belletje. De zending moet onderweg zijn. Men gaat erachteraan. Wilma bedenkt toch maar een noodscenario voor zondag. 's Avonds is er vergadering van de toernooicommissie RKVB over het grote damespinkstertoernooi 2005. Die laat ik aan me voorbijgaan. Ik heb genoeg vergaderd deze week. We krijgen overigens bezoek van Annie en Koen Slots. Die komen ook naar de prinsenreceptie, maar het kado wat ze hebben is nogal breekbaar. Een prachtige glasgravure met "Prins Peter de 2e", het plekploasterlogo en mijn spreuk. Oei, brok in de keel ...
Op tv is grote 555 actie voor zuid-oost Azië aan de gang. Ik heb enkele dagen geleden een storting gedaan.
- te weinig, fluistert het stemmetje in mijn achterhoofd.
Ik heb dus nog wat recht te zetten.
Terloops denk ik even na over de actie voor de Clini-Clowns. Er is geen andere optie dan doorgaan.

vrijdag 7 januari 2005 (dag 55)
Wakker met een knallende hoofdpijn. Ik voelde me al een paar dagen niet 100 procent en dat komt er nu uit. Werken is uitgesloten. Om half 12 word ik weer wakker, zwetend en met een slap gevoel maar de koppijn is gelukkig wat gezakt. Dat kan ik dit weekend eigenlijk niet hebben. Vanmiddag nog maar een paar uurtjes snurken  erachteraan. Vreemd, ik heb alleen maar gedroomd van te laat komen op m'n eigen receptie.
 - je maakt je drukker dan je wil toegeven, maant het stemmetje in mijn achterhoofd mij tot kalmte.
Welterusten, ik heb nu even geen zin in de griep.
Aha, de langverwachte postzending is in elk geval aangekomen, per express, gisteravond verzonden. Het noodplan kan in de ijskast.
's Middags nog een uurtje of 3 geslapen. Ik leef weer. Later komt ons mam nog even aan. Ze heeft nog wat flauwe kul voor morgen in elkaar genaaid. Een paar mensen komen nog grote ogen aan het opzetten. Wilma zit ook nog te knutselen voor zondag.

zaterdag 8 januari 2005 (dag 56)
Dju, de hele familie heeft zich verslapen. Voor Stan zijn voetbal zijn we te laat. Afwezig zonder afmelding heet dat. Sorry leiders, dat maken we wel een keer goed.
Bij het ontbijt merk ik dat het met de gezondheid gelukkig weer snor zit. Poehpoeh ...
De krant staat vol met artikelen over "dé Zaal" in Heitse. Tjonge wat een klucht. De inkoppertjes voor op de receptie van de Kwakkerte liggen voor het oprapen...
 - Hou het alsjeblieft sportief jongen.
Haha, onze receptie is een van de eerste, we kunnen de anderen dus altijd van repliek dienen. Sportief uiteraard, maar wel scherp, dat mag.

12:45 uur komen MacManus en MacJanus ons ophalen. Deze keer sjpek&eier biej MacManus. Vandaar uit naar de zaal. In optocht wordt jeugdprins Jorg opgehaald.
Deze gaat vanmiddag afscheid nemen samen met jeugdvorst Huub. Er is een mooi programma samengesteld. "Joop en Harrie" kluisteren de zaal aan hun voeten, en dat zonder geluidsversterking, Chapeau !!  Ik mag de jeugprins- en vorst van hun attributen ontdoen. De spanning stijgt en na een korte quiz komen de nieuwe jeugdvorstin Ivon Linders en jeugdprins Rens Peeters achter het doek vandaan. Alom glunderende ouders en familie, en terecht. Ook deze twee mag ik optuigen. Het middagprogramma zit uitstekend in elkaar en wordt afgesloten door "Sjeng & the gang".

Een fotograaf van de Limburger komt foto's maken van mijn en de adudanten.

Friture de smikkel heeft vanmiddag een goede klant aan de Clan. Uiteraard wordt er thuis nog een pint gepakt en gezongen. Dit keer is Janis Joplin de klos, samen met Bobby McGee, bij deze omgedoopt tot MacGee.

zondag 9 januari 2005 (dag 57)
The Big Day. Prinsereceptie vandaag. Rond 10 uur de spullen naar de zaal gebracht. Enorme bedrijvigheid. De raad is aan het bouwen en versieren.
Thuis nog snel een "special" presentje gefabriceerd (bukkum buisbier, voor het geval dat Neer zich meldt)
Om 13:30 uur druppelt de familie binnen. Even later meldt Vorst Ed zich met de raad en de kapel. Na een korte serenade gaan we in een open wagen naar Baxheimerhof. Op de kerktrappen worden nog wat foto's geschoten en dan gaat het los. Ceremoniemeester Tjeu van Heur leidt alles in goede banen. Dit is een overweldigend feest !!!   Er gebeurt zoveel dat ik hier niet allemaal kan beschrijven. Maar goed dat MacKlus (Peter Sillekens) de videocamera hanteert. Dan kan ik later alles nog eens terugzien. Een paar momenten til ik eruit zonder anderen tekort te willen doen.
Erik van Geel heeft een brief gestuurd waarin hij met een hoop "sjaele zeiver" de Bukkum-Clan officieel erkent. Die is nog niks veranderd.
Het  "boorebroeloft" gezelschap komt binnen met een echte doedelzakspeler, "Scotland the brave" klinkt door de zaal. Kippenvel !!
De Kwiebussen uit Neer zijn present. Ze krijgen van Ed het Kwiebussen-glas terug wat we in Neer gebietst hebben. Samen met een paar flesjes "lindeboom", je weet maar nooit of dat opraakt (zie dag 50). Dit idee van Ed wordt nog aangevuld met het (lege) vaatje Bukkum-buisbier. Een leuke sportieve club die uit Neer.

Verder waren er enorm veel felicitaties, attenties en noem maar op. Vanachter het beeldscherm maak ik een diepe buiging voor de Baexemse gemeenschap, verenigingen, familie, vrienden en kennissen.

Ik behoud mij het recht voor om deze dag achteraf aan te vullen als de gaten in mijn geheugen gedicht worden met behulp van foto's en video.

maandag 10 januari 2005 (dag 58)
The Day after. De adjudanten hebben ons een echt schots ontbijt aangeboden. Om 9 uur halen we de spullen op in de zaal. Maar goed dat we een kelder hebben, laat de winter maar komen !!  Daar kan de Clan nu wel tegen.
Rond 10 uur wordt er gebakken: spek, eieren, bacon, "black pudding", tomaten, saucages en witte bonen in tomatensaus. Tjonge, wat een maandag. Later nog even met Vorst Ed bijgepraat. Omdat het zijn eerste vorstenjaar is heeft hij een aantal persoonlijke kado's gekregen. Erg leuk.
De kilt-actie loopt gestaag door. Zonder dat we er druk opzetten gaan we vandaag op naar de 100.
- 11 maal 11 = 121 , rekent een stemmetje in mijn achterhoofd mij voor.
Ha, dat noem ik nog eens "hoofdrekenen".

dinsdag 11 januari 2004 (dag 59)
Er wordt een plannetje gesmeed voor een van de komende recepties. Dat is uiteraard nog onder embargo, maar het heeft iets te maken met een fiets .....

woensdag 12 januari 2005 (dag 60)
Ons mam is jarig vandaag. Ze wordt 70 jaar. Er ligt nog een familie-weekendje in het verschiet om dat te vieren. Na het werk wippen we even langs.
21:00 vergadering met een aantal bestuursleden van de plekploasters over de komende activiteiten.
Als ik de zaal binnenwandel komt de doedelzakmuziek me al tegen. Er is technische repetitie vaoor de bonte avonden. Dat belooft wat !!
Even later ook een grote domper. De vader van een van de raadsleden heeft een zeer ernstig ongeluk heeft gehad en is in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt. Mijn gedachten zullen de komende dagen vaak bij die mensen zijn.

donderdag 13 januari 2005 (dag 61)
De generale repetitie van de bonte avond. Wilma blijft thuis. Er is nog teveel werk te doen voor komend weekend. Stan is maandag jarig en er moeten voor zaterdag nog twee "rammelesjangs" afgewerkt worden.
De generale is al een belevenis op zich. Bijna een volwaardige bonte avond, zeker voor de ouderen die vanavond als publiek aanwezig zijn.
Jan Dekkers spreekt mij aan over de carnavalskrant. Ze zijn niet tevreden over het drukwerk. Mijn foto op de voorpagina heeft een slechte kleurstelling. Tja, het zij zo, niks meer aan te doen. We komen er al bladerend achter dat mijn voorwoord ook vergeten is, en dat is wel jammer.
Mijn voorstel om er een bijlage bij te doen wordt gelukkig goed ontvangen.

vrijdag 14 januari 2005 (dag 62)
Vandaag vrij en dat komt goed uit. Stan zijn verjaardagskado gehaald. Tevens gekleurd papier gehaald in Heitse. Ik heb nog ergens een oude laserjetprinter staan.
Die heb ik maar uit het stof gehaald om het voorwoord te vereeuwigen. Nadat ik een aantal pagina's geprint heb lees ik het nog eens door. Een gouden greep, want er staat een blunder in van jewelste ...... ennuh ....... die stond ook in et origineel dat men vergeten is te plaatsen. "Saved by the bell", heet dat.
Ik laat het Jan Dekkers per mail weten. Eens kijken of hij de fout vindt.
's Avonds bij de bonte avond tref ik Jan. Hij heeft de blunder niet ontdekt. Je leest er namelijk gemakkelijk overheen, maar ojee als iemand dat gezien had, dat had ik nog lang moeten horen.
De avond is een geweldig succes. Ik heb hem al jaren niet meer vanuit de zaal gezien, maar dit is grote klasse. Boeiend van begin tot eind, boordevol humor en het loopt lekker vlot door. En dat allemaal eigen mensen, niks ingehuurd !!
Het boerenbruidspaar: Math van Appeven en Sandra van Eck. Dat zit wel goed, zeker als ik de bubs zie die eromheen staat.

zaterdag 15 januari 2005 (dag 63)
De ochtend is redelijk zwaar. Vanmiddag kinder bonte middag met rammelesjangconcours. Hier is te zien waarom de carnaval in Baexem zo leeft. De jeugdopleiding is dik voor mekaar. Veel playback en een paar live-optredens, afgewisseld met de moppentrommel en het rammele-sjang concours. Dit wordt gewonnen door William van Arkel, die de mooist "vreemde vogel" heeft gebouwd. Presentator Rens Verkoelen doet zijn naam eer aan: "cool". De leiding van de middag is in handen van Wim Peeters, een ervaren rot in het vak. Bühnemeester Peter Sillekens heeft meer werk met zijn 6 assistenten dan met de attributen, maar ook dat gaat hem goed af. Hij heeft zijn bühnemeesters-opleiding bij de grote plekploasters gehad !!

's Avonds voor de derde keer de bonte avond, maar ik had hem wel 10 keer willen zien. Dit soort humor gaat nooit vervelen. De interactie met het publiek groeit met de dag. Ook de bekende kwinkslagen tussen de optredende groepen onderling (kenmerkend voor de zaterdagavond) ontbreken niet. Dit kun je niet beschrijven, dit moet je meemaken !!.
- zeker een hint aan de afwezigen slimmerik ?
Juist ja, dit moet (!) je meemaken.

De kilt-teller is inmiddels opgelopen tot boven de 115. De actie gaat door maar de bestelling van pakketten gaat dicht. Ik ga nog één keer stof halen. Mensen kunnen wel nog inschrijven (€ 4,44) maar ze moeten zelf voor het materiaal zorgen. Tussen de bedrijven door heb ik dat nog de zaal in kunnen predikken.

Nog een klein memorabel moment. De "worst" (van verdienste voor de Baexemse samenleving) gaat terecht naar Louis (Wiek) Hasselman. Ik herinner mij Wiek het beste als commandant van schutterij/drumband Sint Jan. Als kleine drummer heb ik daar voor het eerst gemarcheerd. Ik heb daarna nooit meer iemand zo indrukwekkend "voorwaarts mars" horen zeggen als Wiek. Niet in films en zelfs niet door de drillers op de politieschool of bij de ME-opleiding. Alles is surrogaat en valt in het niet bij het het "HOOORAAAR ........ AAARCH" van Wiek destijds. Na de uitreiking van de worst door Vorst Ed vraag ik aan Wiek om dat commando nog één keer ten gehore te brengen. Dat lukt hem (begrijpelijkerwijs) niet meer zoals toen maar de fonkeling in zijn ogen is als vanouds. Zijn waardering voor "de worst" blijkt even later uit een rondje aan de raad. Ik heb toen Willie Rooswinkel voor het eerst een pils zien drinken !!!

Bij het verlaten van de zaal zien we Harrie Swemers aankomen op de fiets. Hij doet tijdens het afstappen een kort highland-dansje.
De uitvoering is goed voor 8.5 , de landing is wat minder. Bij het ontrafelen van good-old Harrie en twee fietsen haal ik mijn vinger open. De elfde regel uit mijn proclamatie wordt bevestigd, ik heb namelijk geen blauw bloed.

zondag 16 januari 2005 (dag 64)
Vanmiddag wordt de verjaardag van Stan gevierd. Rond 15 uur lig ik in bad net als de club van het boerenbruidspaar zich meldt met de uitnodiging en de foto. Ze trekken met de hele groep door het dorp in een huifkar, in vol ornaat. Tja, dat was te verwachten. Op het feestje wordt veek nagebabbeld over de bonte avonden en weer is het lachen.

maandag 17 januari 2005 (dag 65)
Onze Stan wordt vandaag 6 jaar. Zoals gebruikelijk mag een van de ouders foto's maken in de klas. Juf Jessie heeft mij gevraagd in prinsenkledij te komen. Kleine moeite groot plezier. Het was een erg leuk uurtje met de kleintjes, compleet met polonaise. (Bewakers van het protocol, maak je geen zorgen, ik heb me in de klas pas als prins uitgedost en elke kleuter die de scepter bekeek eerst tot tijdelijke adjudant benoemd. Dit alles in het kader van onze jeugdopleiding) Het is vandaag trouwens precies 6 jaar geleden dat prins Ton (v.Grimbergen) receptie hield. We woonden toen nog boven de Spar en Stan is daar met carnavalsmuziek geboren !!

Matt Verstappen vraagt mij aan school of hij nog een kiltpakket kan bestellen. Omdat ik morgen stof ga bestellen is dat uiteraard geen probleem. De teller staat daarmee op 118. Hij schrijft zich later ook netjes in via de site (MacFarsteps). 's Middags gaan we naar de verjaardag van Kirsten (=MacMurphy, dochter van MacManus en MacHannah). Het is tegen half 8 als MacJanus en MacLeins zitten te vlassen op pakket no. 121 (=11 maal 11).  Ze willen er 2 kopen, dat maakt dus 120.
Jan grapt dat de teller op 121 staat maar dat alleen no. 119 nog even verkocht moet worden. Als ik later thuiskom zie ik een internet bestelling van Marleen Verstappen (MacMorefish). De teller staat dus nu daadwerkelijk op 121, maar wie op dat nummer recht heeft is dus secondenwerk. Dit zal wel altijd het geheim van de Bukkum-clan blijven !!!  Om 20 uur naar Robert Stienen gegaan en daar samen met hem en Roger Hupkens het losse voorwoord aan de carnavalskrantjes toegevoegd.
Zo, nu even een paar dagen geen feest. Gezien het drukke programma lijkt het ons verstandig om de komende dagen met de kids eens genoeg rust te krijgen en ritme.

Ik heb dag 63 nog even aangevuld. De feiten over Harrie en Wiek mogen niet onvermeld blijven.
- niet correct om zo aan een dagboek te werken, het moet "chronisch" zijn, protesteert het stemmetje in mijn achterhoofd.
Jij mag de volgende keer niet mee naar de bonte avond, smietje !

dinsdag 18 januari 2005 (dag 66)
Naar Rezatex voor stof. Gelukkig ligt er nog een grote rol van hetzelfde spul. Genoeg ingekocht voor de laatste leveringen. Bij de kassa hoor ik naast me een stem: "niet alles meenemen hè". Het is een dame van bij ons in de straat, met in haar armen twee rollen stof ..........  schotse ruit !!!  Die zijn wat van plan. Ik vraag wijselijk niet door, ik laat me maar verrassen. 's Avonds meteen de resterende kiltpakketten afgemaakt.

woensdag 19 januari 2005 (dag 67)
Een journalist van de Limburger belt. Enige tijd geleden heb ik met hem gesproken over de kilt-actie. Hij had ook de foto-sessie geregeld bij het jeugdprinsenbal. We maken een afspraak voor a.s. vrijdag in de oranjerie voor een interview !! 's Avonds nog wat kilt-pakketten rondgebracht.

donderdag 20 januari 2005 (dag 68)
Op weg naar huis met fikse tegenwind. Fietseband stuk. Shit. Ik moet Loes en Stan ophalen. De band is toch al helemaal versleten, dus fiets ik maar door "op de sokken". Net voordat ik de oprit opfiets hoor ik "klets" en zie de buitenlamp vliegen. Oei, de burcht is aan het sneuvelen. De hele rechterkant klappert als een kasteelpoort, pluggen uit de muur. De zaak weer vastgeduwd. Loes opgehaald bij het kinderdagverblijf en Stan bij de oppas. Snel naar huis en alles provisorisch gestut.

vrijdag 21 januari 2005 (dag 69)
's Morgens meteen de burcht gecheckt. Het gestutte deel heeft het gehouden, het andere stuk ligt bij de buren in de tuin. Dat wordt repareren. 's Middags samen met MacJanus geïnterviewd door Hensels van De Limburger. Leuk, duurde toch een uurtje. 's Avonds de website en het dagboek weer eens bijgewerkt.

Let op: Voor de die-hards. Een aantal stukken in dit dagboek die eerst  "onder embargo" stonden zijn nu voorzien van de originele tekst. Het gaat over de verwikkelingen rond het receptie-presentje. Het betreft de dagen -38, -37, -35, -33, -32, -31, -30, -29, -28, -15, 38, 44, 45 en 46. Makkelijk te vinden, de tekst is nog steeds paars weergegeven.

Héé wacht even, vergeten te vermelden: op de laatste bonte avond heeft Theo Werter een kilt-pakket besteld (referee MacTheo). Na overleg met de clan hebben we Theo beloofd dat hij mag fluiten op de Highlandgames. Dat wil niet zeggen dat hij scheidsrechter is, nee nee nee, alleen fluiten. Hoe ? Dat zien jullie wel op de games !!

zaterdag 22 januari 2005 (dag 70)
Vandaag houden we Stan zijn kinderfeestje, met vriendjes naar kinderpretland in Weert.
Van te voren nog even wat voorbereid voor een van de komende recepties. Het is allemaal wat roestig maar met geweld de schroeven toch losgekregen, jammer van die oude fiets.
- Wat voer jij in je schild, ?
Zit stil jij !!

's Avonds naar de receptie van de Bengels in Nederweert. Per bus naar zaal Madeira. Ik ben daar vroeger veel geweest maar nog nooit zo luxe voor de deur afgezet.
Kort na ons stormen de "Piepkukes" uit  " 't dindj " binnen met als adjudant Jan Verheijen, onze toetsenman uit mijn wilde tijd. Een paar verhalen komen uit de oude doos en daarna: feest !!  
De eentweetjes in de toespraken met vorst Ed lopen goed.
Ik hou van de stijl: Kort, randje bühne, een paar kwinkslagen en weer wegwezen. Vanavond staan prins Michael, prinses Laura, en vorst Jos in het zonnetje. Een andekdote over het "sjliepse-naegele" wordt ons door MacJanus en MacManus aangereikt

Vanavond zie ik, met alle respect, een voorbeeld hoe je een zaal in slaap krijgt. De BCL zet iemand in het zonnetje, terecht. Maar een half uur in de microfoon staan murmelen met de rug naar de mensen toe, daar zit niemand op te wachten. Kan beter.
Niet dat wij zo geweldig zijn, maar samen met onze geweldige kapel proberen we de vaart erin te houden en de zaak wat op te jutten, vooropgesteld dat het het feest van de Bengels blijft. Polonaise lopen is overigens niet mijn hobby maar het hoort er nu eenmaal bij, en als ik dat moet dan ook maar zoveel mogelijk anderen. Vanavond heb ik dan ook aan menig jasje getrokken.

Max Moors van de Bengels (die met die hele grote krulsnor) weet niet waar hij mij toch alweer van kent. Op mijn eigen receptie liet ik hem de groeten doen een familie-lid en vanaf dat moment kijkt hij me steeds vragend aan. Ik laat hem nog even zwemmen. Bij ons vertrek leg ik hem pas uit hoe het zit, we zijn namelijk oud-collega's. Pas als ik mijn achternaam noem valt het kwartje. Kennelijk ben ik in die jaren meer van uiterlijk veranderd dan Max.

Alles bij elkaar een geslaagde avond, ik denk dat de Bengels tevreden kunnen zijn.

zondag 23 januari 2005 (dag 71)
Geen kater. Vanmiddag weer 2 recepties. Ik heb het gevoel dat we midden in de vasteloavendj zitten, en gezien het compacte seizoen is dat eigenlijk ook wel zo !
's Middags eerst naar Wessem. Het schijnt er altijd erg gezellig te zijn, en dat klopt. In het cafeetje voor de zaal worden we met een volle glimlach ontvangen door oud-dorpsgenote Ien Roest. De kapel neemt meteen bezit van het café en de raad neemt buiten bezit van de Golfbraekers-vlag. Het is mooi weer en even later staat 't hele spul buiten. Wiel Mestrom heeft zich een fantastische kilt-outfit aangemeten en staat midden op straat met een schotse vlag te zwaaien. Meerdere vendelzwaaiers melden zich en in no-time is het net een schutterfeest. Binnen gaat het feest gewoon verder. De golfbraekers  hebben ook diverse raadsleden in kilt rondlopen. Gaaf. Keigoeie sfeer. Prins René en zijn gevolg hebben een goed feest.

Later op de middag verkassen we naar de "Verkusköp" in Weert. 't Is een vreemde zaal. Weer zien we dat veel verenigingen de felicitaties uitbrengen met de rug naar de zaal. Bij het handjes geven kan dat niet anders, maar bij de oorkondes en toespraken kijken we regelmatig naar een haag van raadsruggen. Met Vorst Ed spreek ik af dat we dat anders gaan doen.

MacJanus meldt dat de medailles uit het adjudantenkoffer gebietst zijn, vermoedelijk in Wessem. Er wordt een improvisatie-scenario opgesteld. Jan heeft er nog twee op zak, die worden aangevuld met die van MacJanus, MacManus en Huub Verkoelen (MacFarholes). Op het moment van ontrafelen van de touwtjes meldt Skippy zich met de zak medailles en een big smile. Er volgt een korte discussie over de beschermde status van het adjudantenkoffer. Uiteindelijk weet niemand precies hoe het zit en dus drinken we er maar eentje op.

De presentatie op de bühne doen we dus "met het gezicht naar het volk", halve ovaal met de "verkusköp" tussen ons in. Ed maakt daar nog een rake opmerking over. Het werkt, samen met de kapel krijgen we de zaal een beetje wakker. Jammer genoeg is het al redelijk laat, maar we hebben wel lol gehad vandaag.

maandag 24 januari 2005 (dag 72)
's Morgens vrij. Uitslapen ho maar, Stan moet naar school. Samen met MacJanus de burcht gerepareerd en nog nagekeuveld. Het wordt me nu ook langzaam duidelijk wat Mia Smeet bij Rezatex deed met die schotse ruit. Heel veel woningen in de Dorpstraat zijn voorzien van een grote schotse strik. Wat een prachtig idee. Dit belooft veel goeds voor de optocht en de highland-games !!

dinsdag 25 januari 2005 (dag 73)
Omroep Leudal belt. Ze willen zaterdag een interview houden in de live-uitzending tussen 10 en 12. Komt mooi uit. Na de prinsenfoto in Roermond kunnen we meteen doorstomen. MacJanus gaat mee, vorst Ed ook. MacManus probeert zich vrij te maken.
Van de provincie Limburg ontvang ik een schriftelijke uitnodiging voor de opening van de rotonde. Niet als prins maar als privé-persoon. Ik laat ze per mail weten hoe de vork in de steel zit, misschien willen ze de plekploasters wel ontvangen.

woensdag 26 januari 2005 (dag 74)
Muziek gemixed voor de highland-dance op de highland-games. (hihi, voor jong en oud)
- Dan zul jij zelf wel niet mee hoeven doen .. !
Inderdaad, ik hou het maar bij Boney M.  (half vasten), dat is vermoeiend genoeg.

donderdag 27 januari 2005 (dag 75)
Niets meer gehoord uit Maastricht Van de provincie Limburg ontvang ik een uitnodiging voor de opening van de rotonde.

vrijdag 28 januari 2005 (dag 76)
Niets meer gehoord van de provincie. Het zal wel niks worden maandag. Bij de school krijg ik weer leuke opmerkingen over dit dagboek. Ik moet het denk ik toch wat beter up-to-date houden. Ik vraag me af hoe dat met de vasteloavendj gaat, maar ja, dan zal er wel niet zoveel gelezen worden. Vandaag de "finishing touch" aan de verrassing voor Heitse. Maar goed dat het zeemleer in de aanbieding is. 's Avonds belt Hennie Geuyen en vraagt of we als trio nog op ziekenbezoek gaan. Haar zus Miriam ligt in het ziekenhuis en is flink ziek geweest. Er was zelfs even een kritieke toestand. Het is het eerste wat ik daarvan hoor. Ziekenbezoek staat niet gepland, maar misschien morgen wat regelen.

zaterdag 29 januari 2005 (dag 77)  (Als ik dit schrijf is het inmiddels maandag en ik kijk terug op een enerverend weekend)

Tjonge, dit wordt druk vandaag. Om 10 uur met de adjudanten en vorst Ed (en zijn auto) naar de oranjerie voor de prinsenfoto. Er is koffie en iedereen blijft in de hal hangen. Er lopen heel wat poeha-prinsen rond, maar ook heel gewone leuke mensen.
- Waar kwam je ook al weer voor ?   Een hint van het stemmetje in mijn achterhoofd.
Voor de foto natuurlijk, en dus lopen we alvast naar buiten waar alles wordt opgesteld. We schieten alvast wat foto's zonder de rest. Op het moment dat de fotograaf tegen zijn maatje zegt: "Ga ze eens halen, dan beginnen we ", plof ik op een stoel, juist ja midden vooraan. Met de opstelling bemoeit zich verder niemand, tot spijt van enkele andere prinsen (met name uit Roermond). Ze staan wat voor me te draaien, zien dat ik te onnozel ben om plaats te maken, en zoeken een plaatsje achterin, het leven is soms toch zo simpel, en dat alles zonder te dringen.

Na de foto-sessie gaan we snel naar het ziekenhuis. Miriam Geuyen is gelukkig in staat om ons even te ontvangen. We babbelen wat, maken wat foto's en rijden dan naar omroep Leudal in Heytse. Rond 11 uur zitten we in de live-uitzending. Het interview loopt gesmeerd, sympathieke lui daar. Het is 11:40 als we Baexem inrijden, gauw nog een kratje bier en wat worsten ingeslagen en dan naar de loods van de wagenbouwers, daar ben ik door het drukke seizoen pas een keer geweest. Voor het eerst ontvangen ze daar en prins in vol ornaat, wat me bijna de veren kost !!! 

Wilbert Kessels heeft voor de act van vanavond zijn laptop ter beschikking gesteld. Die wordt vanmiddag geprepareerd. Ook hebben we zo'n 150 flyertjes geprint. We gaan het in Heitse dus over vanalles hebben maar niet over dé zaal. De hints in dit dagboek waren dan ook alleen bedoeld om spionnen op het verkeerde spoor te zetten.
- Ik dacht al , dat lag wat te veel voor de hand met dat fietsen-zadel.
Juist, de werkelijkheid is dat ik heb ingezien dat prins Bart en vooral vorst Sjang geslepen zijn en door de wol geverfd. Hij was op onze receptie zo slim om een microfoon achter te houden om zo het laatste woord te hebben. Indirect is dat de inspiratie geweest voor de verrassing voor vanavond. Ik besloot om me terdege voor te bereiden en kwam via de site van de BCL erachter dat de Kwakkert geen website had, sterker nog, de internetnaam was nog vrij. Om te voorkomen dat die in verkeerde handen zou vallen heb ik die zelf maar gekocht, och ja, en als je eenmaal bezig bent pak je meteen maar alles wat interessant zou kunnen zijn voor de Kwakkert. (www.dekwakkert.nl , www.de-kwakkert.nl etc, teveel om op te noemen) Omdat ik een internetbedrijfje heb gaat dat redelijk soepel en niet te gek duur. Omdat dit niet mag uitlekken zijn slechts enkele insiders op de hoogte hiervan.

Om 20:00 naar met de bus naar Baexem-Noord. We weten dat we scherp moeten zijn. Tegen opmerkingen over dé zaal zijn ze vermoedelijk tot op de tanden gewapend ........ en die laten we dus achterwege. Dé zaal is overigens echt een klucht, onze kapel twijfelt kennelijk of ze binnen wel mogen spelen (er mag namelijk bijna niks) en ze geven een concert in de draaideur. Binnen is het best ruim, maar de opstelling belabberd. De kwakkerte-kapel vult de grote bühne en de prins met zijn gevolg staan op de grond in een hoekje. Onze Vorst Ed smeert dat er flink in. Sjang pareert, maar niet overtuigend. Dan komt de klapper. Wilbert met zijn laptop naar voren en we tonen de Kwakkerte hun eigen site. Plaatjes zeggen meer dan woorden dus klik maar eens op www.kwakkert.nl . Tegelijk beginnen onze raadsleden en de kapel de flyers uit te delen. Sommige kwakkerte zetten ogen op zo groot als schoteltjes, bij velen viel het kwartje nog niet. De prins, vorst en adjudanten hangen we een geplastificeerd kaartje om waarop we hun de website aanbieden. Aan de achterkant staat een offerte hoe ze die namen kunnen verkrijgen.

Ik denk dat de kwakkerte genoeg humor in het lijf hebben om hier de lol van in te zien. Prins Bart pareert met de woorden dat een vereniging als de kwakkert zo'n site niet nodig heeft. Bij het feliciteren merkt hij op: "Toch mooi als je mekaar op zo'n manier te pakken kunt nemen." Die heeft humor, en ik vertel hem dat ze niet te zwaar aan de bedragen moeten tillen. We gaan dat sportief en ludiek oplossen.

Rond half tien gaan we met de bus naar Grathem. Daar wordt de prins uitgeroepen. Huub II . Zaal Geraedts is een kleine knusse tent, de bühne is net een poppenkast maar ze gebruiken die wel erg goed. Leuke presentatie. Vorst Ed heeft de smaak te pakken en Heitse krijgt weer een veeg uit de pan. De kapel sluit me nog even op in het hokje van de penningenverkoop, maar de dame die daar thuishoort laat me snel vrij als ik de doos met marsen wil gaan uitdelen.

zondag 30 januari 2005 (dag 78)
Half elf vertrekt de bus alweer. Vandaag 3 recepties, druk druk druk. Toch nog even de pers geïnformeerd over onze Heitse-actie. Een tijd geleden hebben we het daar toevallig met een journalist over gehad en hij vond er wel nieuwswaarde in zitten, vandaar. Hij belt even later nog voor bijzonderheden.

Dan naar Neer. Als we binnenkomen wordt er nog opgebouwd. Huub I (die van ons) begint in de lege zaal een polonaise en de stemming zit er al snel in. Als we aan de beurt zijn komt uiteraard het feit aan bod dat op 2 januari het bier op was. We hebben ze op mijn receptie een leeg vaatje "Bukkummer-pils" meegegeven. Hier worden we "royaal" teruggepakt. Ik krijg door Frank Kuipers een ketting met een 15-litervat Lindenboom omgehangen. Hilariteit alom, prachtige joke, dat is nou humor.
Het vaatje schenk ik later die dag aan de kapel.

We gaan naar Heel. Daar hebben ze een prachtig complex, schitterende bühne en de organisatie is ook voor mekaar. Sommige acts duren alleen wat lang. De kapel bezet weer eens de plee en er wordt een zeer curieus filmpje gemaakt.

Tegen 16 uur verkassen we naar Haelen. Daar is het nog volle bak. Met de stemming stijgt ook de ballorigheid. Huub Verkoelen zet een perfect imitatie neer van "schnappi" en de kapel plundert worst en kaas uit de keuken. Ik tref nog wat oude en verse bekenden en familie. Haelen is OK !!

Rond 19 uur zijn we weer bij de sjmaed. Ik zie op mijn mobieltje dat ik een oproep gemist heb. Even naar buiten om te bellen, het blijkt de journalist van DL te zijn. Hij heeft contact gehad met Heitse en uit zijn woorden merk ik op dat:
a. Het kwartje gisteravond niet helemaal goed gevallen is, maar vandaag des te harder.
b. de Kwakkerte allerminst gecharmeerd zijn van onze actie.
Ik heb moeite om niet in lachen uit te barsten en vertel nogmaals dat we dit sportief gaan oplossen maar dat de kwakkerte nu aan zet zijn.
Als ik dat binnen vertel barsten de lachsalvo's los. Bij friture "de Smikkel"  treffen we weer de kapel. Ook die vinden het wel lollig en dat is zacht uitgedrukt.
Thuis heb ik enkele uurtjes nodig om dit weekend te laten bezinken. Dju, wat een vak, dat prins zijn.
- Ga maar niet naast je schoenen lopen vriend ....  waarschuwt het bekende stemmetje.
Ja maar, .............. ok, ok

maandag 31 januari 2005 (dag 79)
's Morgens weer op tijd op. Wilma heeft het krante-artikel al gelezen en komt me vertellen dat de kwakkerte dus echt pissig zijn. En dat klopt. Een keurig objectief stukje in DL, lees en geniet:
 

Woehaaaaaa, die zit. Een mooiere reactie had ik me niet kunnen voorstellen. Die laat zich kennen. Ik vind het alleen een beetje sneu voor Bart I, die reageerde wel sportief. Nou Kwakkerte, laat je eens van de goeie kant zien, dan kunnen we daar samen nog wat lolligs van maken.
Willy Rooswinkel belt: Proficiat met de geslaagde actie, die in Heitse weten nog steeds niet hoe je carnaval viert.

Domme nog, de internetserver van de plekploasters ligt eruit (dus ook die van de Kwakkert). In de loop van de ochtend zet ik wat druk op de hostprovider, oplopend van licht, middel naar heftig geïrriteerd. Of het helpt weet ik niet, maar half elf draait het spul weer.
Kirsten en Wilbert bellen ook. Even lekker bijgebabbbeld over e.e.a.

Ik realiseer me in de loop van de dag dat er geen impasse mag komen. Als de Kwakkerte zelf niet komen moeten we a.s. vrijdag bij de machtsoverdracht zelf de voorzet maar weer geven op een sportieve oplossing. Hoe dan ook: voor het volgende seizoen is dit onder de voeten uit, of met de Kwakkert uit Heitse, dan wel met andere verenigingen die dezelfde naam dragen. Tjakka !!
- Smiecht ....... gnagnagna 

Vasteloavendj !!!

vrijdag 4 februari 2005 (dag 83)
't is nu 17:50 en de marathon is begonnen. Vanmiddag al schoolcarnaval gehad en naar de gemeente Roermond geweest. Pins Barrie en prinses Leanne aangekleed. 't Daagbook van de afgelopen dag wordt later bijgewerkt. De komende dagen zal het op een laag pitje staan. Over 10 minuten naar de machtsoverdracht. Ik heb een kleinigheidje gemaakt wat ze denk ik niet verwachten.
Een nieuwe herindeling. Weg met de tuin van Limburg. Bukkum Country gaat het worden.

Prins Bart I uit Heythuysen heeft een alternatieve proclamatie gemaakt voor mij, met het oog op de "bezette" website.
Hij heeft ze overigens niet voorgelezen, misschien was het bedoeld om te pareren als we er weer over zouden beginnen. Ik kreeg ze van Prins Huub uit Grathem.
Maar omdat het overduidelijk is dat Bart over humor beschikt komt ze hier in zijn geheel:

Alternatieve Proclamasie

Bart I väör Peter II van de Plekploasters

Wae proklamere,

1.   det wae uch de lol daetj gae hiejäöver höbtj van herte gunne
2.   det de Kwakkerte doa neet echt van wakker höbbe gelaege
3.   det de Plekploasters mesjien waal wakker höbbe gelaege van 't lache
4.   det sómmige minse toch waal erg väöl laege tied höbbe om zich mét zoget bezig te hoaje
5.   det asse de Kwakkert de groete duis in 't plat, det den de tekst ouch hieëlemaol in 't plat mót zeen, want det de groete in 't plat zónger ein "n" mót.
6.   det 'tilt' in de liefsjpreuk gein Boaksems is mer Remunjs
7.   det det eigelik 'tiltj' mot zeen en det "kiltj" neet besteit.
8.   det wae 't toch waal leuk vinje väör Peter detter twieë dansmarietjes as adjudant haet
9.   det ich toch blie bén det ich twieë echte kaerels höb as adjudant
10. det 'nne bökkum ouch good te aete is
11. det wae 't hiebie zulle laote

Gegaeve, wiej wae maondjig de gezét laze en dachte, dao geit 't wieer haer!

Kijk Bart, zo moet dat. Ik had hem zelf ook nog wel voor willen lezen ook.
Tijdens zijn vertrek heb ik hem nog ingefluisterd dat we er met die site ook wel uitkomen.
Hij was trouwens erg verkouden, ik hoop dat hij het gezond houdt tot aswoensdag.

zaterdag 5 februari t/m dinsdag 8 februari (dag 84 t/m 87)
Vasteloavendj laat zich niet vangen in woorden. Ook niet in een dagboek. Ik heb niet met de ogen durven knipperen, bang om iets te missen.
Het vliegt namelijk om. Binnenkort worden de foto's bijgewerkt. Ook worden er foto-cd's verkocht voor de liefhebbers.

Eén gigantisch (nieuw) hoogtepunt wil ik jullie niet onthouden. De Highlandgames. Op zondag vond dit spektakel plaats en zelfs L1-tv was even van de partij. De winnaars, MacVördör en MacAchterdör werden "beschermheren van MacBukkum". Dit werd bezegeld door een grote "pint" Guinness bier met een Highlanddansje achteraf. Als beloning mochten de twee in de optocht (ook een hoogtepunt) voor de prinsenwagen uitlopen.
De Clan-ladies met de kids haalden een fraaie derde plaats in hun categorie.
We hebben trouwens verschrikkelijk geboft met het weer. Tijdens alle activiteiten was er een stralende zon en een lekker temperatuurtje. Overigens heeft Wilma tijdens de carnaval haar verjaardag gevierd. Daar konden we weinig aandacht aan besteden maar dat halen we nog wel in.

woensdag 9 februari (dag 88)
De gebruikelijke cool-down van de vasteloavendj. De sleutelafdracht. Wat babbelen, een borreltje, koffie met vlaai bij "Nellie", de mis met askruisje en daarna "hieëring sjèlle"in de zaal. Dat was het plekploasters, zo snel gaat dat. Op 11 november wordt het nieuwe seizoen geopend. Er staan dan nog een paar evenementen op het programma. Tja deze jongen is prins t/m begin 2006. Het dagboek zal echter niet meer worden aangevuld, omdat dat het seizoen van mijn opvolger is. Dit dagboek wordt nu dus definitief gesloten.
Héé héé ....
O ja dat is waar ook, afgeproken met een stemmetje in mijn achterhoofd:

De epiloog
Waarom een dagboek. Ik ben daarmee begonnen om voor mezelf later alle relevante momenten terug te kunnen halen. Een persoonlijk naslagwerk dus.
Het bleek tevens een erg goed middel om dingen te laten bezinken en te overdenken. Ik heb daardoor weinig "gaten" in mijn geheugen als het over die hectische periode gaat. Later kwam het idee om alles op het web te zetten. Dat geeft wel een aantal beperkingen. Dingen van persoonlijke aard blijven buiten beschouwing.
Ook een aantal minder pezierige zaken zijn niet vermeld. Want de plekploasters en andere Baexemers zijn gewone mensen, dus krijg je ook te maken met randverschijnselen zoals jaloezie, pesterijen en achterklap. De Bukkum-Clan heeft die proef waardig doorstaan en is er sterker (en groter) uitgekomen dan ooit.
Ik heb ménsen leren kennen en mensen leren kénnen, en veel hartverwarmende (re)acties gezien en gehoord. Ik ervaar dat als een grote verrijking en kijk met mijn gezin terug op een prachtige tijd.

Trouwens, ook bij de sleutelafdracht werd er als ontspanning een luchtbuksschietwedstrijdje gehouden, "Poef" klinkt het en de cirkel is rond.
Vergeet je niks ?
Och ja, ik heb geen stopwoordje, maar een vergeetzinnetje, namelijk mijn spreuk:

" Mèt of zonger kilt, alles op tilt  !!"

  Saluut 

maar toen, maanden later .....         pssssst, pssssssssssst  !!! 

woensdag 19 oktober 2005 (dag 340)
Championsleague avond. Na mijn eigen zaalvoetbal-uurtje de tweede helft van AC-Milan tegen PSV bekeken.
Tjonge, wat een mazzel dat gelijke spel, maar vorige keer heeft Milan gezwijnd dus het is ergens wel gerechtigheid.

Rond 23.30 uur nog even de mail bekeken. Er zit een vreemde afzender bij: Jolanda Blinde, zij meldt namens de CliniClowns dat de Bukkum Clan genomineerd is voor de "Gouden Neus" 2005.
Er zijn 11 kandidaten voor de eindstrijd en wij zitten daarbij. Of ik wat info en foto's wil sturen. Ik val niet van mijn stoel maar het scheelt niet veel. Ik stuur het bericht snel door naar MacJanus en MacManus en ga slapen. Wilma krijgt het nieuws ook nog even mee.

donderdag 20 oktober 2005 (dag 341)
Opgestaan rond half 9.
- hoef jij niet te werken ?
Hee, 't stemmetje in mijn achterhoofd is terug (of wakker). Ja, ik hoef inderdaad niet te werken. Herfstvakantie, de hele week. We gaan toevallig vanochtend naar MacJanus en MacLeins, die hebben ons een schots ontbijtje beloofd.
- de Clan bestaat dus nog? domme vraag, open deur, laat maar ....
Och ja, de cliniclowns, ik lees de mail nogmaals uitvoerig. 11 genomineerden, uitslag op de 11e van de 11e, ligt dat er niet te dik op. Ik sluit niet uit dat hier sprake is van een grap, de Kwakkerte misschien ?  denk je nu echt dat de kwakkerte ..... ?
Nee, uitgesloten, al was het wel een goeie bak geweest. Toch alles maar even goed uitpluizen. Mailtjes ge-analyseerd en wat over en weer gezonden met lees-bevestiging en zo. Eindconclusie: het ziet er redelijk authenthiek uit, aan de slag. Als later toch nog blijkt dat dit een grap is dan zit het wel erg goed in mekaar, en daar wil ik wel instinken.

Het ontbijt bij Jan en Marjolein is uitstekend en we kunnen lekker bijbabbelen.
's Middags infomateriaal verzameld en naar de cliniclowns gestuurd.
Het blijkt dat een vakjury samen met het publiek de winnaars bepaalt. Vanaf morgen kan er gestemd worden via internet.

Ik heb toevallig Willy Rooswinkel aan de telefoon. Die krijgt kippenvel van de mededeling.
- niet zo best met de vogelgriep in de lucht.
Och ja, gelukkig is het vasteloaves-virus op zichzelf al een zeer besmettelijke variant. Bij mij begint het in ieder geval al te kriebelen.

vrijdag 21 oktober 2005 (dag 342)
Kennelijk gaat de nominatie als een lopend vuurtje door Baexem. Ik krijg diverse felicitaties per mail.
Dat kan nog eens een leuke seizoensopening worden op 11-11.
''s Middags zie ik dat het internet-stemformulier ge-opend is. De kilt-actie staat er bij vermeld.
Met de stem-methode is overigens iets aan de hand wat me niet bevalt (enige internet ervaring komt hierbij redelijk van pas).
Ik geef dat maar meteen per mail door aan de contactpersoon bij de cliniclowns.

De middag wordt verder gevuld met karten. MacRens komt logeren en met hem en Stan ga ik naar Swalmen.
Met Stan naast me rij ik 2 heats in een vrijwel onbestuurbare duo-kart. De meeste karts spinnen graag maar deze heeft onderstuur en wil alleen maar rechtdoor. Dat wordt spierpijn morgen.
Rens stuift ons meerdere keren lachend voorbij en Stan heeft de middag van zijn leven.

Rond 20.30 uur nog eens gekeken naar de stand, oef, dat gaat wel erg hard. Hopelijk is er geen sprake van een technische misser.
- dat zoeken de geleerden wel uit, je hebt 't gemeld.
Da's waar.

O ja, de site wordt weer bijgewerkt alsmede dit dagboek. Dat was helemaal niet de bedoeling, maar deze nieuwe ontwikkelingen horen zo onlosmakelijk bij het prinsschap dat ik het voor mezelf op wil vastleggen. Meelezen is toegestaan !!!

Rond 23.00 uur de stand nog eens bekeken. Er wordt door stemmers overduidelijk met de tellers gemanipuleerd. Mijn vermoeden wordt bewaarheid. Het "maximaal 1 maal stemmen" is eenvoudig te omzeilen. Ik zie een teller binnen 3 minuten oplopen van 3 tot ruim 600. Even later bewerkt iemand onze eigen teller. We schieten ineens omhoog naar bijna 1000. Op zich wel lachen maar er klopt natuurlijk geen ju van.
Ik mail mijn bevindingen nogmaals naar de cliniclowns en het bedrijf dat hun website verzorgd. Hopelijk heeft dit gesjoemel geen nadelige gevolgen voor onze nominatie.

zaterdag 22 oktober 2005 (dag 343)
Jawel, spierpijn.
Rens meldt al vroeg dat de tellers zijn bijgewerkt, het ziet er nu redelijk uit. Diverse mensen mailen me dat ze meegestemd hebben maar ..... het zal allemaal opnieuw moeten want het euvel is nog niet verholpen.
In dit voetbal-arme weekend wint Rens met de C1 zijn bekerduel tegen PSV'35 en wel met 4-1. De internet-stemming is nu helemaal stopgezet. Ik heb nog geen antwoord op mijn mailtjes gehad maar ik verwacht dat men er wel aan gaat sleutelen de komende dagen.

zondag 23 oktober 2005 (dag 344)
Nog meer mailtjes ontvangen omtrent de stemming. De nominatie leeft in elk geval in Baexem en omstreken en dat is op zich al positief. Al worden we elfde, dit pikt niemand ons meer af.
- poeh poeh, volgens mij wil je meer ...
Och ja, een tastbare herinnering zou leuk zijn, maar dat geldt ook voor de andere genomineerden. Uiteindelijk is het te doen om de CliniClowns zelf, wij zijn bijzaak.
- daar hou ik je aan als je de publiciteit zoekt.
Afgesproken !

maandag 24 oktober 2005 (dag 345)
Vakantie voorbij. Vanochtend heb ik mijn collega's het leuke nieuws laten weten. De internet-stemming is inmiddels weer ververst.

dinsdag 25 oktober 2005 (dag 346)
Het is een normale werkdag. Op weg naar huis een paar stortbuien tegengekomen waar geen regenpak aan helpt. Thuis zie ik dat er acties voor Pakistan op gang komen. De voetbaltraining van Stan gaat niet door. Of het nu komt omdat ik een onverwacht oningevuld uurtje heb weet ik niet, maar mijn gedachten dwalen af naar vorig jaar, de schok van de Tsunami. Ik probeer weer eens te laten doordringen dat veel van mijn dagelijkse beslommeringen luxe problemen zijn. Natte voeten tijdens het fietsen? het waren regendruppels. Kinderen die tijd claimen? In het oosten zijn er veel weggespoeld of verpletterd. Mijn grootste probleem vanavond is dat mijn doorweekte schoenen niet in de wasdroger kunnen en ik voel me rijk, beschamend rijk. Wat heeft dit alles te maken met carnaval en/of de cliniclowns? Bezinning.

26 t/m 31 oktober 2005 (dag 347 - 352)
De internetstemming voor de neuzen is in volle gang. Ik krijg overal erg leuke reacties. Veel collega's vragen waarom ze op het werk niet kunnen stemmen, maar ja het gaat daar allemaal via dezelfde aansluiting. Thuis opnieuw proberen dus. Het scoreverloop is erg divers, voorlopig staan we 4e in de race om de publieksstem. Morgen is de laatste dag dat er via internet kan worden gestemd. De plekploasters hebben toegezegd wat publiciteit te maken via de Streekbode, maar vermoedelijk komt dat net te laat, net als de algemene ledenvergadering van a.s. woensdag. De cliniclowns moeten overigens toch heel wat bezoekers op hun site hebben getrokken de afgelopen periode. De 11e van de 11e komt met rasse schreden aan en dus ook de opening van het seizoen. Het gebruikelijke ritueel zal weer plaatsvinden bij het "plekplaetske". Mijn gedachten gaan terug naar vorig jaar. Toen zaten we volop in de geheime voorbereiding voor het prinsenbal. Een mooie tijd was dat.
- je zit te dagdromen.
Jazeker, mag het ?
- jazeker, en ik doe even mee ....

Het was een prachtig herfstweekend. We hebben er met de kids (gelukkig gezond en wel) volop van geprofiteerd.
Op maandagavond (dag 351) zet ik op m'n gemak alles op een rijtje voor de komende tijd. Tevens snuffel ik nog eens op de cliniclowns-site en kan het niet nalaten een bestelling te plaatsen in de shop.
- en wat mag het wezen ?
Dat blijft nog even het geheim van MacBukkum himself.

dinsdag 1 november (dag 353)
Vandaag eindigt de internet stemming. We staan 4e. Niet slecht voor zo'n kleine club. De promotie in de lokale blaadjes komt net te laat, maar dat kon niemand voorzien. Nou, afwachten maar.

woensdag 2 november (dag 354)
Algemene ledenvergadering van de plekploasters. Voorzitter James refereert nog even aan de nominatie en aan de Clowns. Ik geef aan Ed door dat de publicatie iets gewijzigd moet worden. De uitnodiging om te stemmen mag er uit. Ed gaat dat regelen.

donderdag 3 november (dag 355)
Niks bijzonders. De kids zitten nu beiden op de basisschool. Sinterklaas komt langzaam tot leven. Dat wordt weer een drukke tijd, maar wel leuk. Stan schrijft inmiddels zijn eigen verlanglijstjes.
Ik vraag me af hoe de CliniClowns de kandidaten gaan benaderen. Voorlopig is er radiostilte.

vrijdag 4 november (dag 356)
13:52 uur op het werk. Midden in een complexe software-update kukelt mijn mobieltje. Een onbekend 06 nummer. Jolanda Blinde van de Cliniclowns met een leuk bericht, zegt ze. We zitten bij de drie kandidaten die goud, zilver en brons gaan verdelen. We mogen op 11-11 naar de studio in Hilversum. Daar worden de prijzen (die overigens wel al bepaald zijn) uitgereikt in het programma Arbeidsvitaminen, 3FM.
Ik ga weer op de stoel zitten waar ik vanaf was gevallen en neem van alles door met Jolanda. We mogen met 2 mensen de studio in. Ze gaat iets proberen te regelen, want ze heeft al gesnapt dat een prins carnaval 2 adjudanten heeft, maar ze kan niets beloven. Maandag krijgen we meer details.
- leuk bericht? leuk bericht?  SCHITTEREND BERICHT !!
Niet schreeuwen svp
- ik ben anders je eigen onderbewustzijn ....
Ik zal niet meer onderbewust schreeuwen, mag ik wel even happy zijn ?
- ok, alles weer onder controle.
Meteen maar wat rondgemaild en een paar mensen gebeld, waaronder Ed. Die gaat meteen zorgen dat de publicaties worden aangepast. Klasse. De rest komt vanavond wel. De software-update lijkt ineens veel minder ingewikkeld.
17:00 uur: Op de Bergerwerg in Horn kijkt een wandelaar vreemd op als een fietser in regenpak "Scotland the Brave" neuriet in het voorbijgaan. Ik hoop dat zijn hond doof is, anders wil die nooit meer naar buiten als het regent ! 
's Avonds nog wat insiders gebeld, waaronder Gonnie Beurskens, CliniClowns-ambassadeur. Zij is wederom erg enthousiast. Fijn bijgegabbeld.

 
zaterdag 5 november (dag 357)
Na het voetballen van Stan is de Clan uitgenodigd bij Hannie en Herm. Spek met eieren dus. De laatste nieuwtje worden uitgewisseld.
- Niet schreeuwen.
Huh ?
- Laat maar.
Hee, dat kan wel lachen worden vrijdag. MacManus gaat mee naar Hilversum. MacJanus is verhinderd. 's Middags arriveert het CliniClown beeldje dat ik besteld had. Hij zal niet alleen staan op de schouw. Er komt een prijsneus bij.

zondag 6 november (dag 358)
Bij de voetbalclub toch maar wat reclame gemaakt. Ik probeer toch nog een envelopje te vullen om vrijdag mee te nemen.
- Omkoping van de jury?
Nee gek, de uitslag staat al vast.
RKVB wint in blessure tijd. Verdiend of niet ? Wat maakt het uit, soms zit het tegen, soms zit het mee !
Ik krijg veel leuke reacties en diverse donaties.

maandag 7 november (dag 359)
Een dag als alle andere. 's Avonds de prinsen-outfit maar eens verzameld. Tjonge, nog een paar activiteiten en dan zit het erop.
- Wie ?
Geen idee.
- Echt niet ?
Echt niet !

dinsdag 8 november (dag 360)
Op de radio is de week van de CliniClowns aan de gang. Jolanda Blinde mailt me de details voor vrijdag. We mogen met 3 personen binnen. MacJanus is jammer genoeg verhinderd. Eens kijken of we nog iemand kunnen charteren. Veel kennissen en collega's reageren erg leuk op de nominatie. De meesten zijn redelijk verbaasd omdat we op internet vet 4e stonden. De jury bestaat echter uit 6 koppen, waarvan de internet-stemming er één was. Ik krijg ook de indruk dat sommigen het veel spannender vinden dan ik. Wilma vraagt of ik geen zenuwen heb, maar nee, wat dat betreft lijkt het wel een beetje op het prinsenbal vorig jaar. Overigens denk ik niet dat we de gouden neus pakken, als ik de andere 2 overgebleven kandidaten bekijk.
- Dus ook tevreden met brons ? informeert het stemmetje in mijn achterhoofd belangstellend.
Dat had ik al gezegd. We komen met iets tastbaars naar huis en dat is al geweldig. De grote winnaars zijn de Clowns en de zieke kinderen.
Het programma van de komende maanden doorgenomen. Donderdag Sint Maartensfeest. Vrijdag naar Hilversum en 's Avonds de seizoensopening. Vervolgens over enkele weken de BCL-optocht, de liedjesavond, nieuwjaarreceptie en het prinsenbal. In vergelijking met vorig jaar peanuts, maar toch even opladen en vol gas afsluiten.

woensdag 9 november (dag 361)
Ik beluister op m'n gemak 'n uitzending van Arbeidsvitaminen. Tjonge, die presentators ratelen in rap tempo een uitzending vol. Als ik spreektijd zou krijgen in zo'n uitzending moet ik opletten dat de vaart erin blijft. Net als vorig jaar, randje podium, kort verhaal, knallen, en weer weg. Sommige dingen kun je trouwens niet voorbereiden en waarschijnlijk komen we niet eens aan het woord.

donderdag 10 november (dag 362)
17:30 uur: Voor het eerst weer de prinsensteek op, ter gelegenheid van de Sint Maartensoptocht van de jeugd. Samen met Vorst Ed mag ik jureren wie er van elke groep de leukste lampion heeft. Het samenspel achter de microfoon is er nog steeds. De Sint Maartenshoop brand dit jaar als een hel. De kinderen worden goed verzorgd met wafels en chocolademelk en alles is superveilig geregeld. Mijn gedachten dwalen af naar vroeger, toen ging dat wat ruiger. Het was de kunst om half verbrande takken uit het vuur te trekken en mekaar met het roet zo zwart mogelijk te maken. Hoe we dat allemaal overleefd hebben is een heel ander dagboek. Diverse leuke mensen gesproken die alllemaal hun eigen beslommeringen hebben gehad afgelopen zomer. Weer enkele donaties ontvangen voor morgen. We gaan over de € 150,- en daar krijg ik het warm van. Morgen naar Hilversum met MacManus, dat wordt een interessante ervaring waar we waarschijnlijk interessante mensen gaan ontmoeten.

vrijdag 11 november (dag 363)    BRONS !!!
7 uur uit de veren (what's in a name). Adjudantenkoffer gevulde en rijen met die hap. Tot voor Nederweert. Omleiding wegens een vrachtauto die in brand staat. Zouden de kwakkerte ....
- Nee gek !!
Ja dat snap ik ook wel, geintje.
Met behoorlijke vertraging bereiken we Eindhoven. Gelukkig zien we daarna geen files meer. Jolanda Blinde belt mobiel, net als we voor de 3FM studio staan. Het is even na tien uur. Op verdieping 3 speelt zich alles af. We ontmoeten diverse mensen van de cliniclowns waaronder Jolanda. Een babbeltje gemaakt met de overige kandidaten en ook Sjoerd, een gehandicapte jongen die de prijsuitreiking mag doen. De uitzending van Arbeidsvitaminen wordt gepresenteerd door Gerard Ekdom. Ik tuig mezelf op met mantel, veren etc. MacManus staat in zijn deftige schotse outfit, inclusief kilt. De kleindochter van mevrouw Mia Delissen is er ook bij. De "circus-groep" heeft ook enkele kleintjes bij zich. Ze vergapen zich aan de opgetuigde prins en adjudant. Gelukkig heb ik genoeg van die prinsenpresentjes bij me. Het ijs is snel gebroken.

Clown Pepponi blijkt zelf ook prins carnaval te zijn .... in Zwolle....  Als hij terloops vraagt of we veel files hebben gehad zeg ik: "Nee, alleen bij Eindhoven hadden we wat vertraging omdat we daar nog een vrachtauto in brand moesten steken." Hij kijkt ons (even maar) aan of hij water ziet branden. We krijgen koffie, taart en een rondleiding door de diverse studio-ruimten. "Even wachten" zegt Herm plots. Jantje Smit loopt daar ergens rond, enkele vrouwen willen persé met hem op de foto en wij persé niet. Het ziet er hier en daar ietwat gedateerd uit, maar dat is schijn. In de mix-kamer hangt een klok met atoom-tijd. Herm en ik zien het hier 11 uur, 11 minuten en 11 seconden worden (op deze 11e van de 11e). Zo, astronomische gezien is het seizoen nu geopend !! Dan kan nog van pas komen.

De ontspannen werksfeer verhult een ongekende professionaliteit. Er zijn daar 3 mensen continue met de website van 3FM bezig. Er hangen ook diverse webcams die "live" uitzenden. Mijn collega's in Roermond zijn het op aan het nemen. Gaaf. Collega Richard belt en wil me naar de actieve camera leiden. Volgens hem loop ik telkens de verkeerde kant op. We proberen wat we willen maar de communicatie klikt niet. "Ik zie je staan", "Oh, en hoeveel vingers steek ik dan op?", "Geen enkele ..., doe eens gewoon wat ik zeg."  Een half minuutje later meldt hij: "Nu zie ik je je 3 vingers opsteken."  en dan valt het kwartje. De webcam loopt een stuk achter. Vermoedelijk doen ze dat om nog te kunnen ingrijpen als er ongewenste zaken gebeuren voor de camera (weer een teken van professionaliteit). Ik bekijk me eens uitgebreid hoe dj Gerard en zijn collega's te werk gaan. Ongekend, hier is elk woord en elke stap raak en zo blijft de vaart er lekker in.

De uitreiking is rond 11:30 uur. De spanning voor de luisteraars wordt opgevoerd, in de studio valt het erg mee. Sjoerd leest ons als eerste voor (een geluidsfragment zal ik nog plaatsen) en we zijn dus derde. Ik heel kort een-tweetje met clown Pepponi zit er nog in, maar Gerard Ekdom stuurt onopvallend maar resoluut verder.
De zilveren neus gaat naar de actie herfst-circus, een groep leuke mensen. Mia Delissen wint goud met haar "concert voor een glimlach". Ik heb een tijdje met haar gesproken, ken haar drijfveer en zeg uit de grond van mijn hart: "die gouden neus is goed terechtgekomen. !!!"   Chapeau Mia.


De prijsuitreiking is hier te beluisteren. Let op het einde, daar klinkt het "stoeprendjes"-toetertje, bespeelt door MacManus.

Dan volgen uitgebreide felicitaties over en weer, en ook champagne. Jolanda Blinde is erg blij dat we "brons" ook als winst beschouwen. Ze krijgt ook wel eens onsportieve reacties van "net-niet" winnaars en genomineerden. Zo steekt de Bukkum-Clan gelukkig niet in mekaar.

De extra donatie die we bij ons hebben is onderweg opgelopen tot € 160,-. In de studio is nog even tijd om die te overhandigen. Clown Pepponi Pepperoni, tevens prins carnaval in Zwolle, neemt de cheque in ontvangst en wordt voor deze speciale gelegenheid uiteraard gedecoreerd, helaas zonder kapel. Zijn eigen decoratie krijg ik nog opgestuurd. Voor foto's zijn we afhankelijk van de anderen, we zijn onze camera vergeten. Er is echter genoeg geflitst in studio 3FM. Onderweg naar huis maakt mijn mobieltje overuren aan telefoontjes en SMS-jes. Eentje til ik eruit: CliniClowns-ambassadeur Gonnie Beurskens die belt vanuit Engeland... 

Thuis laat ik het allemaal even op me inwerken en luister de uitzending nog eens na. We zijn weer een onvergetelijke ervaring rijker, en een mooie troffee !!
Zo, en nu opladen voor vanavond.

Rond 20:30 wordt er verzameld bij het "PlekPlaetske". De tent op Wilbert's Avenue is gelukkig verwarmd. Volgend jaar zal het anders gaan. Wilbert is dan verhuisd en café "de oude Smidse" wisselt van kastelein. Na vele jaren geven Jan en Mia het stokje over aan: "Leon en Petra vanne Sjmaed". Succes !!
"Allein van Hoes" (Alone from home, plaid-on-the-reet-band) begeleidt de opening met enkele knallers. Helaas, of misschien wel gelukkig, doet de gewonnen doedelzak niet mee. Ik mag het beeld op het Plekplaetske wassen met bier. De spinnenwebben gaan er af en we kunnen de carnaval in. De bronzen neus staat uiteraard te pronken in de tent en heeft over belangstelling niet te klagen. De Bukkum Clan is in volledig schots ornaat. Een mooi gezicht. Al met al een waardige opening. We hoeven gelukkig niet erg vroeg op, want de kids logeren bij Marij en Huub.

zaterdag 12 november (dag 364) 
Voetballen met Stan, intocht Sinterklaas op tv, interland Nederland-Italië. De dag vliegt om. 's Avonds de dag van gisteren laten bezinken.
Opgelucht ?
Ja, en ook tevreden. De bronzen neus was een ongepland hoogtepunt. Nu kunnen we rustig gaan afbouwen naar het prinsenbal toe.

zondag 13 november (dag 365)
Fuuut ......  
O ja, vandaag 1 jaar geleden was de grote dag. Het prinsenbal.
Hoeveel dagen heeft een jaar ?  365 toch. Dan moet vandaag toch dag 366 zijn, verkeerd geteld jongen.
Gnagna, dat is nog niemand opgevallen. Omdat het dagboek in de "min" begint was de dag van het prinsenbal dag "nul", vandaar.

woensdag 16 november (dag 368)
Thuis na het werk ligt er een dikke enveloppe. Jawel, de beloofde onderscheiding van prins "Pepp(er)oni" 1 uit Zwolle. De Deurzakkers heet die club. Hoe ze daar carnaval vieren is me een raadsel. Wij zuiderlingen hebben daar alijd onze twijfels bij en dat zal voorlopig wel zo blijven, maar carnaval verbroedert en dit is voor mij een zeer bijzondere medaille. Pepponi (Peter Vader) dank je wel !
's Avonds repetitie met de raad voor de liedjesavond. De sfeer is ontspannen en er wordt gepolst naar voorzangers. Zonder mijn compaan van vorig jaar lijkt me dat niet zo'n feest, dus ik laat de beurt voorbij gaan. Het hoort ook een beetje bij het afbouwen, anderen moeten nu de kar trekken.

zondag 20 november (dag 372)
Vandaag wordt een drukke dag. Eerst met de kids naar Sinterklaas in de zaal. Daarna met de bus naar het BCL-treffen in Heel. Tijd om tussendoor thuis om te kleden is er niet. Herman en Wilma zitten in vol schots ornaat in de zaal. Dat levert enkele verbaasde blikken op. Stan en Loes gaan vandaag mee, natuurlijk al mini-prins en prinses. In Heel is de tent al goed vol. Diverse gezelschappen worden voorgesteld. Over de Plekploasters is er wat verwarring. Plotseling blijkt dat de Baexemse optocht-deelnemers al aan het trekken zijn. We stuiven met de hele handel door het dorp. MacJanus, geboren in het idylische Heel, weet nog een sluiproute en waarachtig, we stuiten op Louis van de Beuken met Paula, die een ander sluiproute uitbeelden. Gelukkig was die van ons beter begaanbaar. Meteen daarachter komt het "klokkenspel" van Regs d'r naeve. De uitbeelding is weer subliem. We sluiten met de raad aan achter het klokkenspel. Het weer is fris maar droog en er staat redelijk wat publiek. Later in de tent is de stemming opperbest. De artiesten houden de vaart er goed in. Voor Stan en Loes is er niet zoveel te beleven en Wilma gaat wat eerder met ze naar huis. Ik moet even zoeken naar Regs d'r naeve. Achter in de tent maak ik een praatje met enkelen van hen. Goeie, hechte club met een pur sang artiest John van Bilsen als brein. Ik merk dat de aanwezigheid van de raad erg op prijs wordt gesteld.

Dan volgt de apotheose: de prijsuitreiking. De zwaarste categorie is de "grote groepen". Als nummer 3 en 2 bekend zijn (dus de concurrenten van Regs) kan het bijna niet meer mis. En jawel, ze pakken hier de hoofdprijs. We zien ze nergens en daarom gaan we naar het trapje bij de bühne. We hoeven niet lang te wachten tot de "Regs d'r naeve" polonaise eraan komt. Ze willen dat we meegaan naar boven. Bij het trapje staat nog een obstakel van de organisatie. Na ca 3 seconden is die horde respectvol genomen. We staan op de Bühne letterlijk en figuurlijk achter Regs, zoals het hoort want het is hun feestje.

We halen nog net de bus. Vorst Ed weet dat Regs straks naar het sjötterhoes gaat voor de afterparty en vindt dat we maar alvast de verwarming moeten gaan aanzetten daar. Zo gebeurt het, en als de winnaars binnenkomen krijgen ze een hartelijke ontvangst. UIteraard volgt er een decoratie. Uit de gezellige gesprekken die volgen blijkt dat de plekploasters vandaag gescoord hebben, gewoon door er te zijn, niet meer en niet minder. 't Leven kan toch zo simpel zijn. Het was een prachtige dag. 

vrijdag 25 november (dag 377)
Via een zeer vreugdevol mailtje meldt een goede kennis dat de behandeling van haar ernstige ziekte voorspoedig verloopt. Gepaste opluchting alom.

zaterdag 26 november (dag 378)
De Plekploasters-liedjesavond staat op het programma vanavond. De tweede voor mij als prins, en tevens mijn laatste officiële activiteit. Om dit te vieren komt vanochtend de Clan "sjpek mèt eier" eten. Marij, Huub, Nico en Marian met de kids zijn ook van de partij. De bronzen neus staat midden op tafel en de onderhandse afspraak over het rouleren krijgt langzaam status. De neus komt te staan bij degene die het laatst getrakteerd heeft op sjpek met eier. Een extra stimulans om een gezellige traditie in ere te houden. 's Middags generale repetitie met de Raad voor de liedjesavond. Door wijziging in de tijdstippen staat er een "raad van 5" te repeteren.
Marjolein en Jan brengen vandaag het geweldige nieuws naar buiten, de clan krijgt uitbreiding. Wij weten dat al sinds dag 357... en we hebben die dag gejankt van vreugde.
De avond staat als een huis en dit is de waardige afsluiting waarop ik gehoopt heb. Òmmezang, met o.a. Marjolein en mijn voorganger prins Louis, wint met het liedje "de sjoenkelieër". Naar mijn bescheiden mening volkomen terecht.
De raad zet een prestatie neer die Bukkum Country doet schudden op de grondvesten. Ik stel nog voor om ze op te geven voor Idols maar gelukkig voelt niemand zich daartoe geroepen. Ook dringt goed bij me door dat het prinsschap iets voor één seizoen is en echt niet langer. Wat ik van veel oud-prinsen heb gehoord is dat na het aftreden een leegte ontstaat. Ik denk daar zeker niet licht over maar vandaag leert mij dat het goed is om de scepter over te gaan dragen. Als prins heb ik geprobeerd om elke activiteit 100% op scherp te staan. Op zo'n avond als deze ga je onwillekeurig aan vorig jaar terugdenken. Vergelijken en doorontwikkelen moeten anderen doen. Niet de prins, die moet er vierkant staan in en voor z'n eigen seizoen. Het wordt tijd om af te bouwen, beginnend met de website. Vorst Ed Lemmen zit erg goed in zijn rol, die komt er wel. Ik realiseer me dat hij momenteel 2 prinsen mag begeleiden, met het nieuwe trio is hij volop aan de slag.
- Wie ?
Geen idee, vroeg je een tijd geleden ook al.
- vermoedens ?
Ik weet alleen wie het niet wordt.
- wie dan ?
Ik !

MacBukkum en zijn clan gaan zich langzaam terugtrekken van de plekploaster-website. De avonturen blijven (voor heel lang) zichtbaar op www.macbukkum.nl
- Ga je daar nog meer mee doen ?
Och, who knows. Mijn hoofd zit nog vol met plannen. Een aantal nieuwe, en een paar die niet tot ontplooiing konden komen. We zien wel, mijn rol bij de plekploasters wordt voorlopig weer bühnemeester.
- Wat zit je nu naar je gitaar te staren ?
Je hebt me klem ...

vrijdag 9 december (dag 391)
Een leuk berichtje dat hier nietmag ontbreken. Mijn neef (Petekind) Rens Verkoelen wordt lid van de jeugdraad. Hij is daar erg blij mee. Ondertussen is gebleken dat er nog een kleine activiteit bij komt, en wel:

zondag 18 december (dag 400)
Hee, jubileum. Vanmiddag staat de allereerste kinjerleedjesmiddig op het programma. Stan heeft gisteren een kinderfeestje gehad en bij de overdekte speeltuin in Echt heeft hij een verkeerde jas meegenomen. Na wat over en weer gebel rijd ik naar Echt. Daar blijkt dat de jas in Maastricht thuishoort. Na nog wat telefoontjes en een ritje naar de Geuselt zijn alle jassen weer waar ze thuishoren. De kinjerleedjesmiddig is verrassend leuk. Er wordt echt gezongen door de kleintjes en dat is erg knap. Door dit extraatje zijn we in de gelegenheid om met Rens Verkoelen nog wat foto's te maken in vol ornaat. De jeugdraad grijpt zijn kans en gaat ook met ons op de foto. Zo gezegd zo gedaan. Kortom, een erg leuke middag. Dit zal dan toch echt wel het laatste optreden zijn van de Clan.

zaterdag 7 januari 2006 (dag 420)
De laatste dag verloopt zoals verwacht. Ik ga hier niet de avond beschrijven. Ik wil namelijk op geen enkele manier de nieuwe garde voor de voeten lopen.
Wel nog even mijn afscheidswoorden:

örges in juli twieëdoezendj en veer
beldje ze aan mèt un möts en vaer
of det ig diej vöär ein sezoen wooj goan drage
det waerdje oeteindelijk 420 dage

geflankeerdj door MacJanus en MacManus
en neet te vergaete, oos drie sjotse dames
höbbe we getrachtj òm vöäl lol te make
en soms 'n geveulige sjnoar te rake

ut plekploasterriek kwaam op ut web
en aug de Kwakkerte, mer det waas lekker nep
de highlandgames van MacBukkum, joawaal
de ganse nacht op ut L1 journaal

kiltpakkette, det leep as unne trein
11 moal 11 , wae sjtonge neet allein
de opbringst is noa de cliniclowns gegange
doa mochte we de “bronze naas” vör ontvange

Vorst Ed, met völ respect gaef ig de scepter trök
en wins dig en de noew garde hieël völ gelök
miense, van hie oet miene lèste alaaf
mèt of zònger kilt, de möts geit noe aaf

namens de Clan: danke danke, Boaksummer minse
als prins kin-se dig zo'n dörp allein mer winse

De nieuwe groep staat als een huis. Ik ben daar zeer vereerd mee
Wie ?  die onthulling hoort op www.plekploasters.nl thuis.
- Hee, weet je dat gesprek met de kermis nog ?
Jazeker, dat herinner ik me nog heel goed! 
Soms is de wens de vader van de gedachte ...............

Wilt u ook doneren ?      Giro 6640 ten name van Stichting CliniClowns Nederland te Amersfoort